台風１５号がやってくる。久々の大型台風が関東にもやってきそうだ。朝の天気予報を見る限りでは、静岡あたりに上陸、本州を縦断しそうなコースだ。台風は忘れた頃にやってくる。埼玉ではしばらく台風を忘れていた。
３月の大震災以来、日本列島の、いや日本を取り巻く世界の何かがこれまでと違う運動を始めているような感じがする。物理的にも精神的にも。埼玉は台風被害などもう忘れかけている。「元気な台風よ、来い」などと、以前ブログにも書いた。แต่、今回は本当に十分に元気な奴が来てしまうかもしれない。少しやばいかも。
少しの被害は私たちの緊張を適度に高め、意識を活性化させる。頭の中にも適当な規模の台風が吹くと、老化を幾分かは遅らすことができるかもしれない。しかし相手は大自然だ。そう人間の都合よく行くはずもない。「願わくば」である。
数時間後。台風はどうやら埼玉県を通過。まだ風はあるがほぼ雨はあがったようだ。少しの被害も、やはり無いに越したことはない。脳が刺激を受け、活性化しないからやがて本当の試練の前にはあっさり消えてしまうことになるのかも知れないけれど。9/21
ฉันรีบกลับไปที่ข่าวการตกเลือด subarachnoid ของพ่อของฉัน แต่、ภาพถ่ายที่ถ่ายจากรถในเวลานั้น。เวลาถ่ายทำคือวันพุธที่ 17 สิงหาคมประมาณ 11.00 น.。เป็นวันธรรมดา。
ป้ายสำหรับพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น Rokkasho Village จะปรากฏขึ้น。ไม่มีการจัดแสดงที่คุ้มค่าแก่ประชาชนที่จะแสดงในสถานที่ที่สวยงาม。ขณะนี้หมู่บ้าน Rokkasho ได้รับความสนใจมากที่สุด (น่าจะดึงดูดความสนใจมากขึ้นหากการกู้คืนดำเนินไป)、เป็นหมู่บ้านที่มีโรงงานแปรรูปของเสียที่เกี่ยวข้องกับนิวเคลียร์ (เชื้อเพลิงนิวเคลียร์ของญี่ปุ่น)。หากคุณยอมรับสิ่งอำนวยความสะดวกที่อันตรายเช่นนี้、รัฐบาลและ บริษัท ที่เกี่ยวข้องกับนิวเคลียร์จะสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นนี้ได้อย่างง่ายดาย、ก่อนอื่นพวกเขาดึงดูดชาวบ้าน。
นี่คือบ้านของครอบครัวของฉัน、สถานการณ์เหมือนกันในหมู่บ้าน Higashidori。มันไม่เหมือนกันในเมือง Oma ที่มีชื่อเสียงด้านปลาทูน่า。ไม่ว่ามันจะมีชื่อเสียงแค่ไหน、ปลาทูน่ายักษ์ใหญ่สองสามตันต่อปีไม่สามารถครอบคลุมการเงินของเมืองได้。โดยพื้นฐานแล้วสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดไม่สามารถทำได้หากไม่มีโรงไฟฟ้านิวเคลียร์、ไม่มีอุตสาหกรรมที่เป็นเรื่องปกติของอุตสาหกรรม、เป็นเมืองและหมู่บ้านที่น่าสงสารทั้งหมด。
ตามสถิติแห่งชาติ、รายได้เฉลี่ยต่อปีของหมู่บ้าน Rokkasho คือ 15.2 ล้านเยน (2010)。แม้แต่สถิติง่าย ๆ ล่าสุดก็แสดงให้เห็นว่า 13,366,000 เยน (2011)。เป็นการเปรียบเทียบ、โตเกียวอยู่ที่ 5,997,000 เยน (2551, กระทรวงสาธารณสุข, สถิติแรงงานและสวัสดิการ)、Saitama Prefecture 4.735,000 เยน (2008)、กระทรวงสาธารณสุขแรงงานและสวัสดิการ)。เป็นที่ชัดเจนว่าหมู่บ้าน Rokkasho มีรากฐานทางเศรษฐกิจที่อุดมสมบูรณ์อย่างมาก。ฉันจะแสดงรายละเอียดออกไป、เหตุผลนี้ก็คือนี่เป็น "การทิ้งขยะนิวเคลียร์" เพียงแห่งเดียวในญี่ปุ่น。
ทั่วญี่ปุ่น、มีการสำรวจภาพของแต่ละจังหวัด (ฉันลืมวันที่สำรวจ)。มันเป็นเพียงภาพ แต่ไม่จำเป็นต้องจับสถานการณ์ปัจจุบัน、ในทางกลับกันมันรวมอดีตอดีตปัจจุบันและอนาคต、อาจกล่าวได้ว่ามันจับความเป็นจริงได้มากขึ้น。การสำรวจแสดงให้เห็นว่าฮอกไกโดเป็นภาพเหมือนยุโรป、โดยรวมแล้วดูเหมือนว่าจะคิดว่าเป็นบวก (แม้ว่าความจริงจะค่อนข้างรุนแรงในทุกแง่มุม)。จังหวัด Iwate มีภาพลักษณ์ที่แข็งแกร่งของ Miyazawa Kenji、แย่ แต่สดใส、การประเมินทางปัญญาและเชิงบวก。ในทางตรงกันข้ามภาพของจังหวัด Aomori นั้นมืด、ในตอนท้ายของโลก、มันเป็นความประทับใจเชิงลบที่แย่และน่าสยดสยอง。ในแง่ของบุคคลนักดูหมิ่นตาบอดทาคาฮาชิ、Dazai Osamu、Terayama Shuji、แม้ว่าคุณจะนึกถึง Nagayama Norio ผู้มีส่วนร่วมในการยิงปืนพกต่อเนื่อง、ไม่มีภาพบวกที่สดใสและมีสุขภาพดีเลย。
แม้ว่าพวกเขาจะยากจนพวกเขาไม่เพียง แต่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่พวกเขาลากกัน、ดื่มแอลกอฮอล์สาปแช่งผู้คน、สาปแช่งโลก、ในที่สุดเขาก็ตายจากจังหวะหรือแขวน。เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดคือผู้อยู่อาศัยในจังหวัด Aomori、ฉันยังเบื่อหน่ายกับวัฒนธรรมแบบนั้น、ฉันรู้สึกเหมือนฉันอายุ 18 ปีและออกจาก Shimokita ด้วยความรู้สึกว่าฉันจะไม่กลับไป。ที่สถานี Ueno "พี่ใหญ่"。ฉันไม่สามารถลืมได้ว่าฉันถูกเรียกตัวไปหางานล่าแรงงานวันหนึ่งโดยพูดว่า "มีสถานที่ทำงาน"。อากาศนั้นจะต้องซึมผ่านร่างกายทั้งหมดของฉัน。
จากนั้นพิจารณาความหมายของหมู่บ้าน Rokkasho 15.2 ล้านเยน。ฉันดีใจที่รวย、ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ。บางสิ่งควรมีค่าใช้จ่าย 15.2 ล้านเยน。เมื่อซื้อที่ดินเพื่อสิ่งอำนวยความสะดวก、เป็นหมู่บ้านที่ผู้คนฆ่าคนด้วยเงินที่ไม่เหมาะสม。ก่อนหน้านั้นวัวและผู้คนอาศัยอยู่ด้วยกัน、มันเป็นหมู่บ้านที่หนาวเย็นที่น่าสงสาร、มีพระราชวังจำนวนมาก (แม้ว่าจะไม่ใช่งานอดิเรกของฉัน) กับผู้สูงอายุสองคนมากกว่า 50 ห้อง。ในฐานะนักเรียนมัธยมฉันรู้สึกว่าวัวนั้นสวยงามกว่าพระราชวังเหล่านั้น、วัวไม่ใช่ตัวเลือกสำหรับเชื้อเพลิงนิวเคลียร์。
จากสิ่งที่ฉันเห็นข่าว、ความเป็นจริงของฟูกูชิม่านั้นแตกต่างจากจังหวัด Aomori เล็กน้อย。อุบัติเหตุคือ、มันเกิดขึ้นที่จะเกิดขึ้นในจังหวัดฟูกูชิม่า、นั่นคือจังหวัด Aomori、มันเป็นจังหวัด Niigata、แม้แต่ในจังหวัดโอนิต้า、ไม่น่าแปลกใจที่มันเกิดขึ้นที่ไหน。มันเป็นเมืองและโรงงานที่ต้องการโรงไฟฟ้านิวเคลียร์。ไม่ว่าจะปลอดภัยแค่ไหนในสถานที่เช่นนี้ "ฉันกลัวเกินกว่าจะยืนขึ้น"。แต่、ด้วยเหตุผลบางอย่างถ้าคุณยืนอยู่ในชนบทมันจะกลายเป็น "ปลอดภัยอย่างแน่นอน"。เงินพูดอย่างแน่นอน。หรือปิดปาก。ใครก็ตามที่อาศัยอยู่ที่นั่นไม่มีทางที่จะบอกลาได้ถึง 15.2 ล้านเยน。
จากบ้านเกิดที่อุดมไปด้วยธรรมชาติ、เราเลือกที่จะอาศัยอยู่ในเมืองที่ร่ำรวยทางเศรษฐกิจ。คนส่วนใหญ่ที่รักธรรมชาติ、มันขึ้นอยู่กับสถานที่ตั้งของชีวิตในเมืองที่อุดมสมบูรณ์และสะดวกสบาย。การเมืองได้เริ่มสนับสนุนการพึ่งพาพลังงานนิวเคลียร์、ฉันรู้สึกถึงความเจ็บปวดหลังจากได้รับคำตอบจากประเทศต่างๆ。การเมืองที่ไม่น่าเชื่อถือ、ผู้ใหญ่ที่ไม่น่าเชื่อถือ。ความเป็นจริงของเด็กฟูกูชิม่าออกจากบ้านเกิดของพวกเขาในที่ที่พวกเขาไม่มีที่จะไป、มันอาจจะแพร่กระจายไปทั่วประเทศในวิธีที่แตกต่างกัน。ประเทศนี้、สถานะปัจจุบันของการเป็น "โรงไฟฟ้าเศรษฐกิจ" จนถึงเมื่อไม่นานมานี้、ที่จริงแล้วมันยังสกปรกอยู่ในโคลน、เขาไม่ใช่แค่เท้าเปล่า?
車で近くの農業産品を主にしたマーケットへ、講座用の冬瓜か何か、静物のモチーフに使えるものが無いかと出かけてみた。
外にいくつか出店があり、最初に（ガラクタ）アンティーク風の店があった。特にいいものだと思ったわけではないが、何となく目にとまったものがコレ。高さ10cm程の小さな陶製品で、同じようなものが他に２個あり、ほんの数分だが眺めていると店の人が話しかけてきた。話しを聞くとつい流れで買ってしまうのでちょっと警戒したが、絶対買う気はないぞと心に言い聞かせて、話を聞くことにした。
made in occupied japanと裏に刻印があるのは、昭和22年から27年までの５年間、占領下の日本として、つまり日本と言う国が失われていた期間だけ、輸出用の製品に表示することが義務付けられていたことを示している（ウィキペディア）。昭和27年（1952）4月28日にサンフランシスコ平和条約が日本と占領国との間で発効するが、この時から日本は主権を回復し、made in Japanと表示できることになったのだそうだ。これはすなわち日本がたった一度だけ日本でなくなった時期の輸出品で、それが今度は再びアンティークとして日本に里帰りしたものなのだ。出来自体は大したモノはないのだが、5年間という限定があるので、それなりのコレクターがアメリカにはいるらしい。
そう聞いてしまったら、絵のイメージがふっと湧いてしまった。これはマズイ！と値段を聞くと安くしますと言う。ますますマズイ！結局３個とも買ってしまった。でももともとの１個分の値段で３個買ったのだから得した気になった。妻は「原価はいくらだろうね。さっと下げたのだから、きっともう一声下がったと思うよ」と残念そうだったが、私はもう返事をする気にならなかった。 2011/9/11