ผู้เขียน: ทาคาชิ

今日のタイトル凄いでしょう。大金持ち以外の誰もが一度は言ってみたいセリフではなかろうか。

実際、溜まってしょうがないのである、１円玉が（１円玉だって「お金」だぜい）―何度か買い物をすると、財布がお餅か不満顔のお嬢様の頬っぺたのようにプーンと膨らんでしまう。これは時代に乗り遅れていることの、DNA鑑定より確かな証拠なんですよ、キミ。「今は電子マネーという（不都合な）のがあってネ、お釣りで云々（うんぬん。誰か偉い人がこれをデンデンと言って世間の度肝を抜いたことがありましたなあ）と口にするだけで「旧人類」と言われる」なんて、○○デジタル大臣も言っておりました（オイオイ！そんなこと言ってる場合じゃないでしょうに）。

แท้จริง、わたしだって○○pay を２つスマホに入れているんですよ。もちろんそれで買い物もしています。乗り遅れてなんかいないですもの。แต่、すでに溜まった１円玉を消費するには現金払いで小銭を消費するしかないじゃあーりませんか！って、そこでオクターブあげなくてもいいんですが。ところが、「１円玉をチャリチャリ「小銭投入口」なんかに入れてると、並んでいるお客の冷たい視線を背中にびっしり感じちゃうんですよねえ。ええ、ええホントよ。

ンで、6円を１円玉で6個出すつもりだったのに、視線のストレスで仕方なく10円玉１個を入れてしまうとか。すると（あったり前田が）１円玉が４個増えてくるじゃない！？これってもしかしてBa-baba—–kaじゃない？　フン、１円を粗末にする人はいつか（別の宇宙で）1円に泣くわ。フフッフ。

ด้วยเวลาในชีวิตที่เหลืออยู่น้อยนิด、ไม่อยากทำอะไรที่ "ไร้สาระ" เท่าที่ทำได้ = อยากทำอะไรที่มีความหมาย、ผมคิดว่า。ในทางกลับกัน、ความคิดที่ว่าชีวิตแต่เดิมไม่มีความหมาย、ตั้งแต่ฉันอยู่มัธยมปลาย ฉันมักจะมีพื้นที่ในตัวฉันจำนวนหนึ่งเสมอ。

และ、เปิดอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่คุณต้องการ、ฉันปิดมันและมั่นใจในตัวเองทันที。นั่นเป็นเพราะผมคิดว่าความคิดทั้งสองขัดแย้งกัน、แท้จริง、ยิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งคิดว่ามันเป็นสิ่งเดียวกัน。แทนที่จะสามารถเปิดทั้งสองอย่างได้、แต่ควรเปิดทั้งคู่、เพราะผมได้เข้าใจแล้วว่าการพึ่งพาฝ่ายเดียวเพียงอย่างเดียวเป็นไปไม่ได้。

อันดับแรก、ไร้ความหมาย = ไร้ความหมาย、ไม่、มันเป็นพื้นที่ว่างที่ "ใช้งานอยู่" มากกว่ามาก。ฉันต้องการผ้าใบสีขาวเพื่อทาสี、มันง่ายที่จะเข้าใจถ้าคุณคิดเกี่ยวกับมัน。อีกประการหนึ่งคือ ``ไม่มีความหมายสำหรับใครบางคน'' ก็คือ ``มีความหมายสำหรับคนอื่นเช่นกัน''。“มันมีความหมายสำหรับทุกคน”、นั่นไม่สามารถเกิดขึ้นได้。มันเป็นความเชื่อโชคลางหรือไม่?、หรือจะต้องเป็นผลมาจากการล้างสมองบางอย่าง (เช่น ในนาม "การศึกษา") (ในแง่นี้、ฉันเชื่อว่าข้อดีและข้อเสียของการศึกษาควรได้รับการตรวจสอบอย่างลึกซึ้งและใจเย็นมากขึ้นเสมอ (แทนที่จะเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในระดับชาติ)、ไม่เหมาะที่จะพูดมากกว่านี้)。

ในสถานที่แห่งการสร้างสรรค์、“ความหมาย” มักจะเริ่มต้นจากการถูกปฏิเสธเสมอ。ทุกความหมายเดียวจะถูกปฏิเสธครั้งเดียว。ไม่ใช่เฮเกล、ผลงานชิ้นเอกไม่ใช่ผลงานชิ้นเอก。สิ่งสวยงามก็ไม่สวยงาม。การสร้างสามารถเริ่มต้นจากที่นั่นเท่านั้น。“เรื่องแบบนั้น、ฉันอยากให้คุณรู้ว่าฉันไม่จำเป็นต้องบอกคุณ”、ฉันรู้สึกว่าฉันอาจได้รับคำตอบเล็กน้อยจากเขาในภาษาเอโดะที่หยิกของเขา、มันคงจะเป็นอะไรแบบนั้น。แต่、สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือ、เราจำเป็นต้องกระตือรือร้นมากขึ้นในการสร้าง "ความไร้ความหมาย" ให้มากขึ้นเรื่อยๆ。ใช้ชีวิตตามนั้น。ที่จะกระโดดข้ามชีวิตที่ได้รับความหมายจากใครบางคน、นั่นเป็นทางเลือกเดียว。

11月29日中にこのブログをアップロードしたかったが、疲れて沈没してしまった。ポインセチアの制作ビデオを編集している途中だった。わたしは（撮影にももたもたするが）ビデオ編集にすごい時間がかかる。凝っているのでも、慎重なのでもなく、単純に「知識不足」のせいで。

「青いカモメの絵画教室」チャンネルには38本もの動画がアップされているが、いわゆる「動画」らしい動画はまだ10本程度。それも古いのが6月頃からで、大半が今年の8月以降。ようするに最近になってやっとそれが作れるようになった。しかも、曲がりなりにも作れるようになっただけで、ちゃんと理解できているわけでは全然ない。

動画を作るには①撮影→カメラの知識・操作能力、②編集→編集ソフトの知識・操作、ナレーション等の言語能力、BGMなどの音楽的素養、③アップ→メディア関連の基本知識 等々が不可欠だが、どれをとっても「不足」だらけ。ここにはないが、これらの能力以前に、何をやるべきかを考える企画能力が要る。これも？？が点く。一人での動画では、作者＝俳優（声優）でもあることが必要だが、これも？？？だ。そして計画性も✕。

はっきり言って、失格というより「不合格」。じぶんでもかなりめげるが、それでも応援してくれるのが視聴者。誰が見てくれているのか顔も分からないが、最近はチャンネル全体で毎日150回（人？）以上の視聴がある。そしてビデオのためのデモ制作を支えてくれる、教室のメンバーたち。これらの人たちの期待？に応えたい、気づけばそれがモチベーションになっているのである。