مرغ دریایی آبی

تبدیل به یک عکس مرموز شد.。به طرز بدی。در اصل، این مکان یک صحنه تا حدی غیر واقعی بود (در واقع جایی در توکیو بود)، اما یک صحنه مرموز بود.、حتی اگر سعی کردم با اضافه کردن مقداری منطق به آن، درک آن را آسانتر کنم،、جو مشکوک از بین نرفت (البته بد نیست خود جو مشکوک داشته باشیم)。

فردی که نقاشی می کشد باید قبل از طراحی، تمام نقوش را درک کند.、من سعی نمی کنم چیزی بگویم که بعید است اتفاق بیفتد، اما、اینقدر گیج نباش。چیزی که من نمی فهمم、چون بدون اینکه بفهمم نقاشی می کشم、این به بیننده نیز منتقل می شود.。

در همان پشت、کودکی تنها ایستاده است。آیا این ناف در این عکس است؟。ترکیب、در فوکوس پرسپکتیو صفحه باشد。جلو چپ、با دو نفر سمت راست、خط دید بیننده زیگزاگ (باید) به این ناف منتهی شود.。با این مکانیزم、من مطمئن هستم که بسیاری از مردم دوست دارند چهره این کودک را ببینند.。فرمول محاسبه خوب بود اما、هر عنصر مبهم است。با این نمیشه ماهی گرفت。

خرمالو اغلب موضوع نقاشی است.。هنر و صنایع دستی برای دانش آموزان ابتدایی و متوسطه اول、از کلاس های هنری گرفته تا تولیدات نقاشان آماتور、با لوازم هنری به راحتی در دسترس است、علاوه بر این، این مزیت اضافه را به همراه دارد که بتوانید آن را با خوردن آن تمام کنید.。

اما、چیزی که همه می کشند、همچنین این است که بیش از حد معمول است.。مهم نیست چقدر خوب نقاشی می کنید、این به تنهایی تاثیری ندارد。نقاشان معروف از خرمالویی که خوشمزه و رسیده به نظر می رسید اجتناب می کردند.、جرات کردم یک خرمالوی سبز بکشم。«خرمال سبز» نقاش ژاپنی کوکی کوبایاشی یکی از این شاهکارهاست.。

کسانی که از نزدیک به خرمالوی سبز نگاه می کنند、فکر نمی کنم افراد زیادی به جز خرمالو کاران و افرادی که آنها را به عنوان گیاهان باغی برای خانواده خود پرورش می دهند وجود داشته باشند.。برای عموم مردم、خرمالو محصولی است که در سوپرمارکت ها به فروش می رسد.、برعکس نقاشان、من هیچ علاقه ای به خرمالوهایی که به عنوان یک موضوع به محصولات تجاری تبدیل شده اند (یا تبدیل شده اند) ندارم.、هنوز دست نخورده、این امر به ویژه در مورد خرمالوهای آبی که ارزش تجاری ندارند صادق است.、من بوی هنر ساده لوحانه را کشف کردم.。
از سوی دیگر、"بستنی" "تمپورا" و غیره.、"محصولات" پردازش شده توسط دست انسان、جوانان امروزی در عوض به آن به عنوان یک "موضوع جدید" نگاه می کنند.。نه به عنوان هنر تجاری、به عنوان هنر ناب。وقتی برای اولین بار اثری را دیدم که تصاویر «بنتو» و «رامن» روی صفحه کشیده شده بود، شوکه شدم و از خودم پرسیدم: «آیا واقعاً می‌خواهم چنین چیزی بکشم؟»、در حال حاضر حتی آن نیز شبیه یک کلاسیک است.。

حال تکلیف «خرمالو سبز» به عنوان سوژه در آینده چه خواهد شد؟。آیا در نهایت به عنوان یک موضوع سنتی نقاشی نمی شود؟。«عطر ساده لوحانه» نقاشان گذشته、هنوز کمی احساس میکنم...。