دسته: فنون

「青いカモメ展」出品作の一つ。写真は出品時より少し前に撮ったものらしい。中央部分はじめ、細部もう少し描き込まれる前の状態のようだ。写真を撮るのも忘れていたらしい。

「どうしてこんな絵を描くようになったんですか」と、よく聞かれる。尋ねる側にも「以前の絵の方が良かったのに」という思いがある人と、「何が面白くてこんな絵を描くのか理解できない」という思いの人とがあるように見える。どちらも「つまらない」と言いたいのだけれど、気を遣った言い方をしてくれているに違いない。ありがとう。

در هر صورت、一言で答えることはできないが、前者に対しては「済みません。力不足で」というしかないし、後者に対しては「むしろ理解などせず、そのまま見てくれればいい」という答えを、とりあえず用意してある。مطمئناً、自分でも面白く、楽しく描いているわけではないから、そう見えないのも仕方ない。این است、私にとって「課題作品」だから、ある程度辛さを我慢しつつ描いているのである。

どんな課題かといえば、「造形要素だけで成り立つ作品を作る」ことと「思想・感情を込める」こととの両立ということ。「なあんだ、それじゃ全ての絵がやっていることじゃないか」と言われれば、まさにその通り。فقط、私自身には、両方同時進行はうまくできないようだ。自分の弱い方、勉強次第で改良できる「造形」の方に力を入れている結果が、現在のかたちになっていると言えば、納得してもらいやすいのかもしれない。

"انجمن مرغ دریایی آبی و نمایشگاه نقاشی" دیروز (20 ، شانزدهم) آغاز شد:00به)。هنگام بارگیری کار در ماشین برای زایمان、من برای اولین بار متوجه شدم。"ها、تمام نشده است. "。

فکر کردن در مورد آن (کار به نمایش گذاشته شده "تازه در ذهن من تمام شده است")、قطعه دیگری در مقابل من、من در حال حاضر هستم که هر زمان در پرتگاه قرار بگیرم、سعی می کنم به نوعی آن را نجات دهم、من چند روز در حالت "ICU" سخت کار می کردم.。

این تصویری است که "در پایین پرتگاه" می لرزید.。من تلاش زیادی کردم اما、ممکن است قبلاً افتاده باشد。چیست、به نظر می رسد یک منظره جهنمی است。افزودن "آبی" است、احساس خیلی آبی داشتم。بدون نیاز به درمان、احساس می کنم یک دکتر هستم که به بیمار که درگذشت ، نگاه می کنم.。

همانطور که با ناامیدی به آن نگاه کردم、به نظر می رسد "پرتره" احساساتی است。1950تصویری از یک ربات قدیمی از سن、این یک عکس پرتره با یک "مغز" دیوانه است که توسط یک اصلی عمل می کند。"چه چیزی باید ترسیم کنم、من همیشه فکر می کنم ، "همه پرتره های خود".、به این معنا、این قطعاً چیزی غیر از نقاشی من نیست、من مثل این احساس می کنم。خیلی سرگرم کننده نیست、راه زندگی و عبارات آغوش چیگو است。اما、شاید فعلاً باید سعی کنم یکی دیگر را ترسیم کنم. به نظر می رسد که این تصویر این حرف را می زند。"چقدر برهنه می توانید تفاوت بین واقعی بودن یا نه."、سخنان کسی بود؟、نمی توانم به خاطر بیاورم که آیا این افکار خودم بوده است、هنگامی که تصویری مانند این را ترسیم ،、شاید من یک خانواده Gagetsu (مدتی) هم هستم ...。

به طور دقیق ، "انجمن دریایی آبی/نمایشگاه نقاشی"。روز بعد از فردا ، سه شنبه 15 سپتامبر شروع می شود。حتی در جلسه ای با موضوع مرغ دریایی、هیچ تصویری از مرغ دریایی وجود ندارد。این نمایشگاهی از کلاسهای نقاشی به نام "انجمن مرغ دریایی آبی" است.。نام کلاس است、با توجه به نام این وبلاگ。

امسال هفتم است。این ممکن است یک روش نامناسب باشد、فقط به سن نگاه می کنم、نمایشگاه های نقاشی برای سالمندان (به جز مسابقات مرتبط با مدرسه و مسابقات)、نمایشگاه ها در سراسر ژاپن、به این معنا ، مشابه شد.。آنچه "از بین رفته است" است、زمان متوقف نمی شود、به یک معنا نمی توان به آن کمک کرد。ولی、هر سال کم کم است、خوشحالم که سطح بالا رفته است。

این فقط یک میسو است、این اثبات این است که هر یک از اعضای صمیمانه با آثار هنری روبرو هستند.、این همچنین نتیجه گرفتن چالش برای هر یک از آنها است.、من فکر می کنم。البته البته、من حرفه ای نیستم、مشکلات جسمی نیز وجود دارد、"سؤال از جهان" و موارد دیگر、این مانند تنفس سخت نیست。ولی、فقط یک نقاشی、اگر چیزی شبیه به یک بازی برای جلوگیری از بوکه است ، آن را مسخره نکنید。در آثار اخیر、به این دلیل است که ما شروع به دیدن چیزهای زیادی می کنیم که شامل اقدامات اساسی است.。

دنیای هنر عمیق است。دنیایی که می تواند به سادگی با تکنیک های حرفه ای ماهر ترسیم شود ، فقط بخشی از آن است.、تا زمانی که سرگرم کننده باشد ، خوب است、هدونیستی؟ جهان نیز بخشی از آن است。در هر صورت、کاری که ما انجام می دهیم این است、بزرگ、این فقط بخشی از دنیای عمیق است、بسیاری از آنها ناشناخته هستند、با کمال تعجب درست کنار من、نمی توانم پایین را ببینم、افتتاح آن مانند یک صخره عمیق باز است、شروع به احساس باد کرد。من تصویر را درک می کنم、این بدان معنا نیست که منتقدین و نویسندگان می توانند توضیحات را در کلمات درک کنند.、در واقع ، اینگونه است、این یک چیز بزرگ است که بتوانیم نفس این هنرمند را بر روی پوست او احساس کنیم.。و、نقاشی های آنها、من به تدریج شروع به زمزمه کردن چنین مواردی کردم、این حتی برای من خوشایند تر است。