Շանկայի ցուցահանդեսի ավարտից հետո、Եվ երեկ արեւոտ օր էր。Կանխել մեջքի ցավը、Երեկոյան ես դուրս եկա երեկ երեկոյան իմ սովորական քայլարշավին:。Բայց、Իմ ստորին մեջքի ցավը ավելի ինտենսիվ է դառնում, երբ ես քայլում եմ、Ես կանգ առա մոտ 3-4 կմ հեռավորության վրա, առանց լարվելու。
Ես դա կկազմեմ հեծանիվով、Այնտեղից ես գնացի Սեկիուկու ամրոց, Չիբայի պրեֆեկտուրայի Նոդա քաղաքում:。Երբ ես առաջին անգամ գնացի այնտեղ, ես զգացի, որ բավականին հեռավորություն կա (չնայած որ ամեն կերպ միայն 10 կմ էր):、Երբ ես շատ անգամ գնացի այնտեղ, ես սկսեցի զգալ, որ «մի փոքր շատ հեռու էի»:。փաստացի、Երբ ես վազեցի, ես այնքան արագ հասա, որ դա բավարար չէր。Մեքենան չի գա、The անապարհը լայն է、Քամին լավ է զգում, ուստի կարող է ավելի հեշտ լինել, քան մոտակա սուպերմարկետը գնալը、է լինել。Ես զգում եմ, որ իմ աչքերը նույնպես կբարելավվեն。Իմ գլխից ընկնում է լույսի ձայնը。Ինչն է ցավալի、Դա շատ պարզ է, եւ արագորեն ձանձրանում եք。Երկրորդ մտքերի վրա、Ես ուզում եմ գտնել մի քանի փոքր մարտահրավեր。
Երբ ես կրտսեր ավագ դպրոցում էի、Շատ սովորական հեծանիվով、見知らぬ町まで山越え100km以上を走った冒険には比べるべくもないが、なにより気分が爽快になる。腰痛で歩けなくても自転車ならスイスイ。սակայն、交通事故にはくれぐれも用心だ。
