Ես ուրախ եմ, հենց հիմա.

Համարյա ավարտված。Այս պահը, երբ ես խոզանակ եմ անում, ես ազատագրման զգացում եմ զգում。Սա ինձ կդարձնի խմել խմել գիշերը、Հիմա ճաշի ժամանակն է, այնպես որ, նույնիսկ եթե դա նույն բաժակն է, սուրճ է。Այս երեկո ցուրտ է、Ինչպես այդ մասին、Ես սկսում եմ մտածել այն մասին, թե ինչպես շտկել սա。だからこの一瞬は貴重である。

描き始めてから、あしかけ1ヶ月くらい。Իմ դեպքում、平均すると小品より大きな作品の方が早く仕上がるようだ。それはきっと事前の準備の有無による。小品は思いつきだけで描き始めることが多い（それはそれで良い点もある）が、Երբեմն այն կանգ է առնում կեսից。Եթե դա անես、Ածուխի պես, որը երբեք չի չորանում、Ես մի քանի տարի կպչել եմ ձեզ (չնայած գուցե չասեմ, որ դա վատ բան է)。Ես զգում եմ, որ դա իրերի մեջտեղում ապրող «ես աշխարհում» իրականությունն է։、Համենայն դեպս, դուք պետք է այնտեղ հասնեք ամենակարճ ժամանակահատվածում մինչեւ վերջ。そのうえでじっくり加筆するなり、あらたな作品にステップアップするのがいい。

ウクライナで戦争が起きている。そのさなかに、こんな大脳のしわが伸びきったような絵を描くなんて（しかも「田園」！）、同じ地球に棲み、同じ時代の空気を吸っているといえるのだろうか―もっと現代を象徴するような絵を描かなくちゃ―なんて焦ったりしていたが、それが現代なのだ、と最近は思う。
　家族を養うために他国へ人を殺しに行く傭兵がいる。いっぽうでその犠牲者を弔う仕事もある。爆弾や兵器を作る会社もあれば、その傷を治す薬を作る企業もある。いつでも学ぶ機会のある世界もあれば、一生教育に無縁な子どもたちもいる。それが世界なのだ。そしてそれらが深いところで、みんなつながっていることがやっと解ってきた。世の中に、他といっさい無関係なものなんて何一つないのだ。

自分ができることをやる。無理せず、でも誠実に。それがすでに難しいことなのだし。