Կատեգորիա: 生活

Հանկարծակի、Երբ ես քսում եմ այն, դա հրահրում է。Եթե ցնցում եք այն, ալիքները ճանապարհորդելու են。Դա իմ որովայնի մասին է。

Սանդղակը խոստովանեց անկեղծ。Վերջերս հոգնել եմ、Ես դա մտածում էի、疲れる理由はそこにあった（のかも）。私も人並に、毎日現実に直面させられているが、コレは他人のせいにできない。忙しい→だから疲れる→体重が減る。というはずが、+2kgとはどういう意味だ！

見ないふりをしても、食べた請求書はきちんと目の前にくる。この請求書は高利子が付き、踏み倒すのは危険である。「嫌だなあ」と声に出し、頭の中で「どうすっぺ？」とどこかの方言で考える。実は心当たりがあるから対策は考えてある。それ以外に選択肢は無いのに、グズグズしているのが相撲でいう「時間前」。仕切り直し儀式のあとは、立会いしかない。でも「プルプル」じゃあ…。

先日「ポポ」という珍しい果物を頂いた。「北国マンゴー」といえば近いか？家族は「へえーっ」と一口だけ。好きとも言えないが、不味くもない。モロヘイヤも家族は「へえーっ」。好きとも言えないが、不味くもない。「へえーっ」、好きとも言えないが、不味くもない。Դա է、プルプルの意味なのかは、「詠み人知らず」。

8/27(Երկուշաբթի) մինչեւ հինգշաբթի, օգոստոսի 30-ին、Օգոստոսին Շիմոկիտա երկրորդ ուղեւորություն。Այս անգամ ես չեմ կարող այն տանել իմ մեքենայում、Թողնել միայն ներքեւում գտնվող մեծ նկարները。Ես շատ մեքենաներ եմ փաթեթավորել、Ես չեմ զգում, որ ավելի քիչ է մնացել。

Առաջին անգամ եմ տեսել Շիմոկիտան:、Ես որոշ տուրիստական տեղեկատվություն եմ տվել մեկին, ով ինձ մղում է:。Լրացրեք ընդհանուր դասընթացները, ինչպիսիք են Շիրիազակին մեկ օրվա ընթացքում Օսորացին、Հաջորդ օրը ես ուզում էի ձկնորսական նավ նկարել:、Որոշ ձկնորսական նավահանգիստներ。Ես նույնպես、Ես նկարեցի մոտ 20-ը փոքր ուրվագծերի մեջ:。

Ես շատ պատրաստ չեմ, երբ գործարկում եմ գրիչը、Քայլում է հաջորդ տեղը գտնելու համար、Չգիտես ինչու ես խորտակվում եմ տխրության զգացողություն。Միգուցե դա եղանակի պատճառով էր。Բայց、Թվում էր, թե որովհետեւ ես զգացի վերջը շատ առումներով。Ներառյալ ես、«Վերջ» բառացիորեն շատ առումներով。Նկարները, որոնք ես տեղափոխում էի、Հավանաբար, ոչ ոք այլեւս չի տեսնի դա。Ես ստիպված կլինեմ շուտով մնացած նկարները բերել、Ես նաեւ մտածեցի, որ ավելի լավ կլինի այն ուղղակիորեն տեղափոխել այս այրիչին:。Վերադարձի ուղեւորությունը մոտ 700 կմ էր, 9 ժամ մեքենայով:。Ես շատ հոգնած եմ քշել。

大抵の場合、個人の部屋ではその人なりの趣味や、好みのようなものが、全体として感じられる。そこは単なる物理的な空間ではなく、その人自身に感覚づけられた、時には一種肉体的と言えるほど濃密な心理的空間でもある。Ես զգում եմ, որ դա իրերի մեջտեղում ապրող «ես աշխարհում» իրականությունն է։、普通はそこに他人の存在を許さない。

今は住んでいない、両親の部屋を片付けて感じるのは、そういう濃密さが全く無いことの異様さだ。例えば野外作業用の父のアノラックが、袖を広げたまま畳の上に広がっている。その上に帽子、軍手、靴下。さらにその上に別のアノラック、帽子、軍手。その上に丸められた母の肌着、カーディガン類と野外用防寒着のうず高い山。山小屋の物置ではなく、そこは夫婦の寝室なのだ。

一部屋しかない家ではなく、いくつも部屋のあるだだっ広い家に、父と母は二人だけで暮らしていた。父は山から帰って来たその足で寝室まで行き、そこでアノラックを脱ぎ捨て、汗だくのシャツをその上に放り、着替えを引っ張り出して、シャワーもせずにそれを着たまま居間に行ったのだろうか。母もまた、家の周りの草むしりから部屋へ直行し、その上に放るように野良着を積み重ねるだけだったのだろうか。父のアノラックは、剥がされた獣の皮のように広げられたまま、10枚も重なっていた。Դա նման է、父が毎回そこに倒れこみ、身悶えしていたかのように。

玄関脇のコート掛けにもアノラック、防寒着が何枚も重ねて掛けられている。それぞれのポケットに、溢れるほどの100円ライター。全部で100個はあるだろう。たぶんライター置き場にしていたに違いない。汗で変色したままの、いくつもの帽子。絶対に使わない筈のものが捨てられない。新品のまま古くなろうとしていても、使おうとしない。死ぬまで使わなかった「古い新品」だらけ。それも衣類以外はほとんど貰い物だろうに（いや、衣類さえも）。父と母は、自分の好きなもの、好きなことに目を向ける勇気がなかったのかも知れない。電気毛布は6人分持っていた。