ամիս: Դեկտեմբեր 2023

Երբ ասում ես «մենք»、Ես տպավորություն ունեմ, որ «ես» -ը արդեն թաքնված է ուրիշի կողմից。Խառը բազմակի մեջ、Ես զգում եմ, որ ես մի փոքր թաքնվում եմ。

Երբ ասում եք «ես եմ» առաջին անձի մեջ、Խոսքը ձեր ընտրության եւ գործողությունների մասին է、Մի մեղադրեք մեկ ուրիշին、Դա նույնպես հանգեցնում է。Դա կլինի կոշտ աշխարհի սկիզբը。Մի անգամ թողեք բույնը、Անկախ նրանից, թե ինչ են, թռչունները, նրանք այլեւս չեն կարող մեղադրել որեւէ մեկին (չի կարող)。Ոչ միայն թռչուններ, այլ ձուկ、Նույնիսկ կենդանիներ、Նույնը տեղի է ունենում միջատների հետ。Սարդինների հոտ、Դա մեղուների խումբ է、Երբ մի բան ես անում、Այնպես չէ, որ յուրաքանչյուրը մեղադրում է սարդիններն ու մեղուները նրանց կողքին:、Դա այն է, թե ինչպես է այն բնազդի ճգնաժամի կառավարման հմտություններ。Միակ բանը, որ տարբեր է, մարդիկ են。

Հակառակը,、Հրաժարվեք «ինձ»、Ընդլայնելով «ԱՄՆ», մենք ստեղծում ենք հասարակություն、Այն ստեղծեց մշակույթ、Հնարավոր է, որ դա ասի。Բայց、Վերջերս թվում է, որ մենք չենք կարող ստեղծել մշակույթ:。Միայն «ես»、Միգուցե դա հնարավոր չէ անել、Ես եկել եմ մտածելու այս մասին。Բեթհովենը «ԱՄՆ» չէ。«Պիկասոն» նույնպես «ԱՄՆ» չէ。Եթե մենք չենք ընդլայնում մեր տարածքը、«Ես» թաքնված է ուրիշի հետեւում、Ավարտվում է սարդինների եւ մեղուների պես。Դա ապրելու ամենահարմար ձեւերից մեկն է。

7日のブログをすっ飛ばしてしまった。深夜12時少し前、ブログを書き終わって、一杯のワインを注いだのがいけなかった。日付が変わるまでにまだ15分くらい余裕がある。どの写真をブログにつけようか、などと考えながら、ごくりと一口喉に流し込む。その前に短いニュースでも見ようとYouTubeを開いた。Ուկրաինա、ガザ、パーティ券のキックバックなんて見ているうちに、誰が注いだのか、2杯目が。
　すっかりアップロードしたつもりになっていた。翌日、あえてアップするほどの内容でもないか、ということでスルーしてしまった。

風呂吹き大根の真ん中に芯が残って、箸で４つに千切れない。熟し過ぎてふにゃふにゃになった柿が、皿の上にだらしなく伸びていて、手で持ちあげることが出来ない。包丁の出番である。とりあえずどちらも十字に切りさえすればなんとかなる。アーメン。包丁って便利な発明品だとあらためて考えた。
　「それを言うなら鉄の発明、だろ」と正当過ぎるツッコミを入れないでもらいたい。Ի դեպ、我が家でこういう状態の柿を食べるのはわたしだけである。特に好んでいるわけではないが、なぜかときどき目の前に寝そべっているのである。今年は特にその頻度が高い。բայց、迷惑なわけでもない。硬い柿と、ぐでぐでの柿とはまったく別種の果物だと割り切れるかどうか、だけである。一度など、すでにアルコール発酵が始まっているやつも食べたことがある。もはや珍味である。

այո、包丁の話だった。モノを切って食べるのは人間だけだ。他はすべて丸呑みか、歯で切り裂くか噛みきるだけ（吸血するやつもあるか・・）。呑み込めるのかと思うほどの大きな魚を、喉の半分くらいのところでつっかえたまま、ジレンマに悩む鳥。こんな時、彼らに包丁があったら、何の苦もなく、刺身でも、ステーキにでもして食べられるだろうに、と思わざるを得ない。水牛の角をワニはどうやって口の中に入れるのだろうか。心配してやる必要はないが、心配である。包丁さえあれば、もし噛みきれないほど硬いものでも、そのうちなんとかなる。顎を怪我しても、肉を噛みきる歯が折れても心配ない。有難い発明だと、つくづく感謝である。
　あっ、筆のことね。筆で文字は描けない（わたしの場合）が、絵は描けるから便利だなーっと。無くても絵は描けるけど、一応便利。