ամիս: Նոյեմբեր 2023

Այսօր առավոտյան բավականին անձրեւ էր գալիս。Այսօր ես նախատեսում եմ այցելել երեք ցուցահանդես:、Եվ միայն օրեր կան, որ կարող եմ գնալ այսօր。10Ես թողեցի տանից, քանի որ կանխատեսվում էր, որ ժամանակն է բարձրանում、Դեռ մի քանի մնացորդ անձրեւ էին եղել。Ես սպասում էի գնացքի կայանի պլատֆորմի վրա、Այն կրկին ընկավ բարձր ձայնով。

Օրվա ընթացքում Տոկիոյում շոգ էր。Նույնիսկ Ուենոյի կայանի միջեւ քայլելիս Hibiya Line- ում եւ Tokyo Metropolitan Art թանգարանում、Ես բավականին քիչ էի քրտնել。Դա նույնպես ճշմարիտ է:、Տոկիոյի թանգարանին հեռավորությունը զգացվում էր շատ ավելի երկար, քան նախկինում:。Միգուցե ձեր ոտքերը թույլ են:。3か所を回ろうと気持ちが急いでいたせいか、息がなんとなく苦しいのも気になった。埋め込んである心臓ペースメーカーの対応機能より、歩きのペースが早すぎたのかも。

たまに東京に出ると、東京は目まぐるしく変貌していることを感じる。Չնայած այն կոչվում է Տոկիոն, դա, հավանաբար, դա արագ չի փոխի արվարձաններում:、Հողի բարձր գներով տեղերում、Ավելի բարձր շահույթի լուսանցքով հող դարձնելու համար、Հողատարածքները առավելագույնի հասցնում են արյան հոսքը դեպի ուղեղ、Նրանք պետք է փնտրեն լավագույն ֆինանսապես վարկառուն。Մարդիկ կարող են արյան ճնշումը խնայել ուղեղում շատ բարձր、Անհատներ, ովքեր նման ռիսկեր են ընդունում, այժմ աշխատում են ձեռքով、Կորպորացիա չկա。Քանի որ Ai- ն իր առաջին տեղում արյուն չունի、Մի քանի վայրկյանում, «այդ պահին բիզնեսի գիտելիքների սովորույթներ” Դա ձեզ կտա «օպտիմալ լուծում», ինչպես、Կարծիք、AIに答えを求めているはずだ。

Բայց、“常識” なんて、当てになるものじゃない。人間の「常識」は個人個人によって違うものだし、AIが得意なのは『「確率」的に導いた答えを瞬時に引き出せる』ことであって、個々のケースに最適にマッチするという意味では、全然ない。
Մի խոսքով、(Այս փուլում) Մարդիկ հրաժարվում են իրենց դատողությունից、Այն մասը, որը մնացել էր、AI- ն «պարզապես» դատելու է եւ ցույց կտա այն、Վարկատու、Եթե երկու վարկառուները վստահ չեն իրենց դատողության մեջ、100%Այն ամենը, ինչ դուք պետք է անեք, թողեք այն AI- ին、Ես դա եմ ասում。Իհարկե, ինչպես գիտեք, ռիսկի է ենթարկվում նաեւ մարդու ինքնավստահությունը:。Ժամանակակից ժամանակներ、そういう綱渡り状態で物事が進んでいるが、一歩間違えば、この建設中のビルだって、廃棄ということがいくらでもあり得るのだ。そういう例は、ここ数年でたくさん見ているはずだが、なぜか目の前に「金がちらつくと」盲目になってしまうという、哀れなDNAを受けついてしまっているようだ。

ポジティブ思考（嗜好かも）が、多くの人の深いところに沈潜して、ことあるごとに顔を出しては人を痛めつけることがある。わたし自身の中にもすっかり入り込んでいて、何か落ち込むようなことがあると、ակամայից、「元気出さなきゃ」なんて無理してしまう。

いつもいつも明るく朗らかで、何にでも前向き、落ち込むこともなく、周りまで明るくする人。そんな、太陽みたいな人がかつてのテレビや漫画の主人公だったけれど、さすがに現代では、そんな間抜けた人間は主人公にはなれなくなった。

子どもは大きな夢を持たなくちゃダメだ。若い人は高い理想を持って世界に羽ばたかなくちゃいけない。ショボショボして、ちっぽけな自己満足などしているようじゃ（男の）クズだなんて堂々と人前で言う、恐ろしい時代があったけれど、そういう時代はもう過去のものになったんだろうか。そんなの余計なお世話だよ、って言える時代になっているんだろうか。そんなことはない。だってわたし自身がそう思っていた時があったし、今も心のどこかにそんな気持ちが残っているのが分かる。

Որպես երեխա、テレビを見るたびに「どうしてアメリカ（の白）人たちはあんなに明るいんだろう」と不思議だった。わたしの周りには誰もそんな人は居なかったが、テレビの中では大人も子供も皆活力に満ち、自由そうで、そしてやたらに誰にでもキスをしていたのだった（そういえば黒人たちのキスシーンは見た記憶がない）。
　あの電灯のような明るさと、民主主義はどこかで繋がっている、そんな気がしていたが、そうではなかった。あのポジティブな明るさは高慢さそのものでもあったのだ。ウクライナ戦争とイスラエル戦争のアメリカの立ち位置がそれを示している。
　負けないように強くなればいいのよ、ケチケチしてないで金持ちになればいいのよ、金持ちになれないのは努力が足りないからよ。そう言って、影と日なたを二分してきた人々の国、あの明るさに憧れてきたんだなあと、今さらに思うよ。