Bugün bütün gün suluboya çizdim。Genellikle, sadece resim derslerinde öğrencilerin resimlerini eleştiriyorum.。Ağzıyla yüksek bir ruhla resimler çiziyor。Ağzımla çizerken, mantıkta yavaş yavaş daha iyi olurum.、Kendini tetikliyor mu?、İyi bir şey çizebileceğimi hissediyorum。Bazen aslında çiziyorum、Ah、sivrisinek、Onu çizemem、Böyle hissediyor。
Bu yüzden、Bu sefer gizlice bir eskiz defterinden daha büyük bir ekranda çalışacağım (F60 sorunu)。
Bu resmi eleştiriyorum (bir öğrencinin çizimi olduğunu düşündüm)、Şöyle görünecek mi:。① (yeşil)、sarı、Kırmızı) Her renk, yüksek doygunluk ile varlığını ifade eder、Ekran da bölünüyor ② motifi gibi görünüyor、Onu natürmort, insanlara ve manzaralara dahil etmek çok fazla.。Ancak、En azından tezahürat yapmazsan, motivasyonu kaybedersiniz, bu yüzden acele edeceğim ve seni takip edeceğim。① bu、Ekran çok canlı. Motif Kesinlikle büyük bir porsiyon, ama、bitki、figür、Manzarayı ve tasvir seviyesini ayırt etmesi iyi! ③'Failure başkalarını neşelendirecek。
Üretim sitesinin yansımalarına gelince (hala "bitmemiş" mi?)、Omuzlarım için garip bir duygu ve bir teneke robot gibi geliyor。Böyle zamanlarda、Bir süre yalnız bırakın, kafanızda harika bir etkiye sahip olacak。"Bir süredir" omuzlarınıza zorlanmasının nedeni budur.。Görünüşe göre 50-100 çizim boyutlarını tutarlı bir şekilde tutmanız gerekiyor.。Ancak、Bu sadece okumak için。Kendinizi rahat hissettirmek için çiziyorsanız、Ekranın kenarlarına ulaşmanızı sağlayan bir boyut iyidir。10~ 20 civarında mı?。Ekran çok küçükse, kalbinize küçülür。
