
son zamanlarda、Sadece fikirler yüzünden resim çizemem。Daha önce, resimler sadece boya boyarken izinsiz doğmuştu.。Bir şey görünene kadar、Tablo、Boya kalınlaştığında traş edilebilir.、Yıkamak、Bir şey doğana kadar bekliyorum。Zaman alabilir、Görüntüler birbiri ardına akla geliyor、Tuval sıkıntısı olabilir。
Birden、Ekranda figürler, manzara, hala yaşam vb. Parçaları görülebilir.。Onu alıp çizmeye başlayacağım、Hedefin imajını önceden hayal edemezsiniz。İşler tamamen göründüğünde、İlk kez, "Bundan sonra ne yapmalıyım?" Diye sordum.、Hedef hakkında düşünmek。Bazı durumlarda, görünen kişi daha küçük hale getirilebilir、Sağa veya sola hareket etmelisin。Neyse、Ne çizeceğimi bilmiyorum、Bu çok çılgın bir çizim yolu、聞いてみるとそういうタイプの人は案外いる。30年くらいはそうやって描いてきた。
高名な画家の死後、遺されたスケッチやデッサンなどを示しながら「こんなに努力していたのです」的な解説を今でも見かける。それはそれでいいのだが、"Böyle bir çaba sarf etmek iyi değil" diyen bir "öğrenme" olduğu fikrine itiraz var.。Unkei ve Michelangelo aynı şeyi söylüyor。"Oymalar zaten tahtaya gömüldü (taş)。Sadece kazacağım. "。Bunu okuduğumda、わたしも全く同じ感覚を持っていたことに驚いた。絵の具を塗りたくるとき、塗るというより絵の具で表面を掘り、削っている感覚だった。
いまはそういう描き方はしていない、というより出来なくなった。最初に「○○を描こう」と思う。そしてその中の3つほどの要素に優先順位をつける。1はこれが無いとその絵に意味がなくなるというほど重要なもの、3はなくてもいいが、あるとふくらみがあるかな、という現実的な「欲」。2はその中間。bu yüzden、下描きもするしエスキースもする。かつてはそういうものは全くしなかったから、ほぼ別人になった感じがする。Ancak、エスキース通りにできた絵は「死んだ絵」になってしまう。ひらめきというか、思いつきというか、それが無いと、絵の心臓が動き出さない。それが降りてくる瞬間を待つのは今も変わらない。