tarafından eklendi tarafından eklendi

Cevapsız cevaplar

"Uçan Adam" (Üretim Altında) F120

Boğazım dünden beri acı çekiyor。Ateşim yok, bu yüzden (normal) bir soğuk gibi görünüyor.。Cumartesi öğleden sonra、Belki de kötü bir şey gördüğüm için。

İş üretiliyor。İstediğim gibi gitmiyor。HAYIR、İstediğim gibi gideceğim、"Nasıl İstiyorum" kendisi kötü。bu yüzden、Yeniden düşünmeliyim、Ne kadar ileri dönüp düşünmem gerektiğine karar verirken、Labirent'e girmeye başlıyorum。

Ancak、Şimdi düşündüğüm şey "cevabı olmayan cevaplar arama".。Peki o zaman、Ne yapmalıyız? Bu söyleniyor、YOK YOK。kesinlikle。Cevapsız bir cevap bulmanın bir yolu varsa、Bu daha garip。Sonunda bu bir duygu。

Duygu、O kişi hakkında her şey。Fitness ve Enerji、Bilgi, deneyim ve tercihler、Hep birlikte, "duyusal"。それで良いと感じるまでやるだけ試行錯誤とか迷いとか言葉は色々当てはまるがそんな言葉に振り回されていても何にもならない良いと思えるまでやれば良いだけのことだしそれ以上できるはずもない

Yasukuni tapınağı

Dükkanda
"Shin-chan Manju" ve daha fazlası

Öğleden sonra acele et、Robert Bosisio'nun resimlerini görmek için Tokyo, Kudan'daki İtalyan Kültür Merkezi'ne gittim.。Çok iyi bir işti, ama、Sadece dört puan var。İki sanat kitabı mevcut、Ona baktığımda 30 dakika yeterli。Sanat kitapları satıp satmadıklarını sorsanız bile、"Sadece bak" ve soğuk。Yavaşça yakacağım ve eve gideceğim。

Kudanzaka'nın üzerindeki köşeye ulaştığınızda, önünüzde Yasukuni tapınağı göreceksiniz.。Daha önce hiç görmedim、İçeri girdim çünkü oradaydım。Birçok genç kadın olduğu için biraz şaşırdım.。İçeri girsen bile、Herhangi bir ders falan var mı?、Birlikte oturan oldukça düzgün giyinmiş bazı kadınlar vardı.。Bu kısa bir kol, terli, burada ve orada dolaşıyor。Dün sıcaktı。Çok fazla Çinli insan olması şaşırtıcı.。"Tarih tanıma" için denizaşırı eğitim mi?

Eve giderken、Dükkana hızlı bir bakış "Shinchan Manju" ve "Taro Capone Rusk" portresi ile Aso Taro。Biliyordum ama ilk kez gördüm。Zehir gibi、Yemek yiyorum gibi hissediyorum。

エミリー・ウングワレ

エミリー・ウングワレ「私の故郷」1992

エミリー・ウングワレ(Emily Kame Kngwarreye 1910?-1996)はオーストラリアの中央砂漠の端の小さな集落にアボリジニとして生まれたいわゆる西洋式の教育を殆ど受けたことがなくアボリジニの伝統しきたりの中で育ちそこから出たこともなかった

オーストラリア政府の教育プロジェクトの一環として近くで美術と工芸のプログラムが始められエミリーがそれに参加したのはもう80歳目前の時だ始めはバティック(染色の一種)を学んだが、2年ほどして美術の授業を受けそこで初めてキャンバスに絵を描くことを体験するそれまでは(西洋)絵画に関する一切の知識も経験もなく絵筆を握ったことさえなかった

この時のプログラムの最後に受講者たちの展覧会が開かれそこでエミリーの絵が注目を浴びる。1〜2年のうちに現代絵画の世界的な展覧会に招待されるようになりオーストラリアを代表する作家になる絵というものに触れた瞬間から亡くなるまでのわずか5〜6年世界の現代絵画のなかで特別な位置を占めるまでになった

彼女自身にとってはそのような栄光にほとんど意味はなく依然として砂漠に住み周囲の自然の感覚の中でヤムイモの収穫を祈りそれを食べ感謝の唄を歌い踊るキャンバスに絵具を塗ることもそのような自然な生活の一部分になったということに彼女自身の意味がある1点数億円で自分の絵が売買されることよりヤムイモや地の霊を思いそこに捧げる歌や踊りのもう一つの方法を絵という形で獲得したことが彼女にとっての価値になった計算するとほぼ1日1枚毎朝顔を洗うように昼寝をするのと同じように描いていたらしい、3000枚の絵私はエミリーが亡くなって2年後にその大展覧会を見た