tarafından eklendi tarafından eklendi

Ay: Haziran 2011

久々のスケッチは（２）

とちぎ蔵の街通り　SM　　2011/6/28　

Eskizden bahsetmişken,、Sık sık alaycı bir şekilde söylenir, "Çünkü onu çizebilirsin."。Bu sefer katılan insanlara eğlenceli olup olmadığını sordum、Muhtemelen herkes evet!(Neden İngilizce olduğunu bilmiyorum) Muhtemelen bir kerede cevap verecekler (herkesin neden aynı anda cevap verdiğini merak ediyorum).。Eğer "Bu çizebileceğiniz için mi?" Diye sormaya devam ederseniz?、Herkes bir kez daha değil! Eminim buna cevap vereceğim。Görünüşe göre soru, "eskizin özel sonuçlarının" eğlendiğini düşünüyor。

Yağmur yağdığında, eskizler büyük ölçüde sınırlıdır。Bazen çizmek için yeterli değildir。Ancak、Hala yeterince eğlenceli。Bence bunun "sahnede" oldukları için.。TV'de kaç tane muhteşem manzara görebilirsiniz.、Harika bir yemek tanıtılacak、Oraya gitmek、Eğer tadamıyorsan、Çok değerli değil。Muhteşem manzaralar hakkında TV ayrıntıları、Vurgular güncellendi、Ayrıca tarih ve çevresindeki folklor hakkında bilgi sahibi olabilirsiniz、"Yerinde" hakkında hiçbir bilgi yok。Roma'ya gidiyorum、Okinawa、Chiba'daki denizlerden biri、Sadece kendim ve önümdeki şeyler。Bir şeyleri kendinize bağlayan tek şey duyum。

Hassasiyet nedir?、Sadece hayvan hissi değil、Ayrıca bilgi ve zevkler içerir、Geçmişte kendimle ilgili her şey。Bu "şimdi" ve "Sahnede" arasında çarpışıyor。Bu hayatta olduğun bir eşanlamlı değil mi? Çizim yapabilirim、Bu yüzden çizim eğlencelidir。　2011/6/30

久々のスケッチは

旧栃木県庁（ペン・水彩）　　SM　　2011

Bir süredir。Hakkında yazacak hiçbir şey olmadığı için değil。Çok fazla gerçek var、Son zamanlarda, çok fazla enerjiniz olmadığı sürece yükleyemezsiniz.。Neden bu kadar depresyondayım?、Görünüşe göre küçük düşüncelere düşüyor。

En son çizdiğimden beri bir süre geçti。Bu sefer 27、Sekizden oluşan büyük grup。Herkesle tanışmayanlar olmalıydı。Konum: Tochigi City、Kuranomachi Caddesi çevresinde、Standart kurs olarak adlandıracağın şey bu。Tobu Hayvanat Bahçesi'nden Express Trenle 40 Dakikadan Az。Birçok kişi tarafından ziyaret edilen bir acemi çizim kursu。Ancak、Sadece bir acemi kursu olduğu için、"Kariyerdeki Farklılıklar", iş yaratmayı yeni başlayanlar kadar iyi yapmayan şeylerdir.。Tüm katılımcılar gazidir。Katılımcı üyelerin eserlerinin fotoğraflarını çekmemek bir hataydı.。

Sıcaktı。Maruz kalan kolum tabaklanmış ve sallanıyor。Son birkaç gün、Uyku eksikliği、Uyuşuk、風邪気味の三つ揃えで、参加するのが少し億劫に感じるほどだったのに、参加者の元気と天気（良すぎ！）にほだされて、結局１６枚も描けた。それも邪念無く。ありがとうと言うしかない。　　2011/6/28

がんばろう、自分。

The man in shelter　　210*270cm 2011

今年の晨春会展の出品作。「少しずつ、制作が進んでいます」でさわりだけ紹介した作品だ。シェルターの中で、ご丁寧にもカプセルに包まれている。見る人はきっと福島原発から空中に放散された放射能との関係を読み取るに違いない。

Aslında、カプセルのアイデアは「花粉症」対策のヘルメット？から。花粉はそれ自体が小さな一つの生命体。それが体の中に入り込む時、それぞれのDNAとの関係が、さまざまな問題（長い目で見れば必ずしも悪いとは限らないのだが）を引き起こす。時には進化との関係で、革新的あるいは破滅的な影響を与えないとも限らない。放射能のような単純な悪影響だけのものとはレベルが違うのだ。Ancak、放射能問題は生活の問題、つまりお金のことがストレートに関わってくる。生活の深刻さに誰しもが他人事でなくなるから、istemeden、この絵と放射能を結びつけてしまうのだろう。

３月１１日から既に１００日以上経った。既に？いや、まだたったの１００日しか経っていないのだ。復興だ、この機会に新しい産業構造にシフトせよ、未来への都市計画を云々・・。この国は悲しむ暇さえ与えてはくれないのだ。１年間くらい、国民すべてが喪に服すくらいの気持ちがどこからも生まれない国だ。こんなことをしていては日本経済が駄目になってしまう・・という経済界の声、それしか聞こえない政界の耳。石原幹事長、国民的ヒステリー状態というのはこういうことを指すのだよ、分かってないんだな。

悲しみは泣くことによって解消されるのだそうだ。泣く事のできない悲しみは、ömür boyu、心に焼き付けられてしまうという。思い切り泣くことで、はじめて心が解放され、生きる希望が自然に湧いてくるということは現代心理学の定説だ。Ancak、マスコミやこの国のエリートたちはこんな常識も無い、というより発想が無い。金を与えれば悲しみは消えると思っているらしい。

がんばろう、Japonya。çoktan、やめてくれないか？君はもう、一人じゃない。それも止めてもらいたい。そうではなくて、もっと正直に、自分の胸に直接聞くことが大事なんじゃないか？震災でなくても、人にはいつもそれぞれの悲しみがある。だからこそ震災にも共感できるのだ。まずは小さく自分の心にエールを送ろう。「がんばろう、自分」って。