- 制作中
Κανείς δεν ζει εκεί、Καθαρίζω το δωμάτιο των γονιών μου στο σπίτι。Όχι διάθεση、Απλώς ταξινόμηση。Γεννήθηκε το 1913、Ο υπερβολικά ενεργητικός μου πατέρας έχει ήδη πεθάνει λόγω ξαφνικής υποαραχνοειδούς αιμορραγίας.。Ακόμα κι αν η μητέρα μου, γεννημένη στο Showa 1 (ούτε καν μια εβδομάδα), πεθαίνει έτσι、Δεν υπάρχει πρόβλημα με τη διάθεση。
Επειδή δεν αξίζει τίποτα。Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που ξεχειλίζουν、Παρόλο που δεν υπάρχει χώρος για να προχωρήσουμε (είναι ιδιαίτερα αληθινό γιατί δεν μένω εκεί).、Κάτι που είναι χόμπι、Δεν υπάρχει τίποτα που να κολλάει στη ζωή。無芸・無趣味。Το μόνο που ξεχειλίζει。Ακόμα και σε αυτά τα ρούχα、Δεν μπορώ να βρω συγκεκριμένες προτιμήσεις όπως το χρώμα。Μόνο ό, τι χρειάζεστε、Μόνο το ποσό。Δεν μπορώ να δω κανένα νόημα πέρα από την καύση.。
Μιλώντας για "Μόλις έζησα"、Νομίζω ότι είναι ένας πολύ σκληρός τρόπος να το πω、Έτσι είναι。Σίγουρα οφείλεται στις εποχές。Πηγαίνω στον πόλεμο、Εμείς τα παιδιά που γεννήθηκαν στην εποχή showa για να τα ταΐσουμε、Προωθώντας τους γονείς τους, που γεννήθηκαν στην εποχή Meiji、Δεν νοιαζόταν μόνο για πολλούς αδελφούς αλλά και για τις οικογένειές τους.、Το σώμα μου, ο χρόνος, τα χρήματα και το μυαλό μου εξαντλούνται、Επιπλέον, ακόμη και αν με ζητήσετε να έχω ένα χόμπι、Δεν νομίζω ότι είχα τέτοια ευκαιρία。αν、Ακόμα κι αν έχετε ένα επιπλέον χόμπι、Ένας αγώνας για να πείσετε τους γύρω σας、Θα απαιτούσε μια τεράστια ποσότητα ενέργειας。Θέλουμε αυτό να είναι εξίσου μοντέρνο、Είναι πολύ σκληρό για αυτούς。εν συντομία、Τώρα είναι μια πλούσια εποχή、Αυτό σημαίνει。
Ο πατέρας μου είναι γυμνάσιο、Η μητέρα μου αποφοίτησε μόνο από το δημοτικό σχολείο (εκείνη την εποχή, το Εθνικό Σχολείο).、Υπό το πρίσμα της τρέχουσας κοινής λογικής, κανένα από αυτά δεν ήταν "ανόητα ζευγάρια".。Ειδικά μητέρα、Αν θα μπορούσα να παραιτηθώ από την οικογένειά μου, θα ήμουν απογοητευμένος στη μάθηση.、Οι σκέψεις που ήθελα να μελετήσω περισσότερα、Νομίζω ότι έπεσε πάνω μου, ένας νεαρός άνδρας, σαν να πέφτει.。
Αλλά ακόμα κι έτσι、"Για τι ζεις;" και "Τι πιστεύεις για τον εαυτό σου;"、Είμαι ρηχός φοιτητής, οπότε «αμφισβήτησα» τους γονείς μου.。Δεν είναι μια ερώτηση στους γονείς、Λόγω της δικής μου έλλειψης κατανόησης της ιστορίας、Ήταν απλά μια ανελέητη "σφαίρα δακτύλων".。Γιατί η ζωή τους、Έχει μετατραπεί σε "μικρή περικοπή" μπροστά μου;、Ήμουν πιο αθώος από εκείνες τις μέρες、Χωρίς αυτή τη φαντασία、Δεν σκέφτηκα τίποτα。Όταν πεθαίνω、Πώς θα δει ο γιος μου τη ζωή μου;。Ο γιος μου δεν είναι ηλίθιος σαν κι εμένα、Έχω κατά κάποιο τρόπο τους γονείς μου、Στο τέλος είναι το ίδιο、Αισθάνομαι ότι θα καταλήξω με κάποιον που δεν διασκεδάζει ή χωρίς χόμπι。
