Έκθεση Shinshunkai

Apple στο βιβλίο 2021 F100 τέμπερες

από αύριο、Εγκαίνια της έκθεσης Chinchunkai。6 Ιουνίου (Κυρ.) 17:00προς την。Λαμβάνοντας υπόψη την καταστροφή του κορωνοϊού πέρυσι、Η έκθεση που είχε πραγματοποιηθεί ακόμη και την εποχή του Μεγάλου Σεισμού στην Ανατολική Ιαπωνία ακυρώθηκε για πρώτη φορά.。Συζητήσαμε αν θα ακυρώσουμε και φέτος.、τώρα、Αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε την εκδήλωση γιατί είχε νόημα να συνεχίσουμε την ίδια τη δραστηριότητα.。

Μπορεί να δημοσιευθεί μόνο διαδικτυακά。Αν απλά το κοιτάξεις, εξαρτάται από την ανάλυση της φωτογραφίας、Είναι δυνατό να δούμε με περισσότερες λεπτομέρειες παρά με γυμνό μάτι.。αλλά、Για να δείτε το πραγματικό πράγμα στον χώρο、φαίνονται πολύ διαφορετικά από αυτά。όχι、Είναι πιο κοντά να πω ότι αισθάνομαι。είναι για έναν απλό λόγο、Γιατί ο χώρος έχει την ατμόσφαιρα του χώρου。Τι είναι ο αέρας στον χώρο;、Θα είναι μια ατμόσφαιρα για να μοιραστείτε κάτι με τον συγγραφέα;。Γιατί ο συγγραφέας βρίσκεται στο χώρο、όχι αυτό。Ακόμα κι αν κοιτάξετε τους πίνακες του Λεονάρντο σε βιβλία τέχνης, μπορείτε να νιώσετε το φοβερό、Κοιτάζοντας το αληθινό με αληθινά μάτια、Για κάποιο λόγο, νιώθω την ανάσα του συγγραφέα πέρα ​​από το χρόνο και τον χώρο.。αυτό είναι "αέρας"。Ένας σύγχρονος συγγραφέας、Φυσικά αισθάνεται πιο δυνατό。

Πολλές εκθέσεις τέχνης λόγω κακοτυχίας κορώνας、συναυλία、Ακυρώθηκε η παράσταση κ.λπ、γκαλερί τέχνης、θέατρο、Κλειστή είναι και η αίθουσα κ.λπ.、Η τέχνη έχει αντιμετωπιστεί σαν εκπρόσωπος του "περιττού μη επείγοντος"。Πραγματικά δεν θέλω να είμαι τέτοιος άνθρωπος、Τολμώ να πω、Δεν είναι η τέχνη το πιο θεμελιώδες στήριγμα για τη σύγχρονη κοινωνία;、αυτό σημαίνει。εργαζόμενος γραφείου που μετακινείται、Δεν υπάρχει αντίρρηση για το γεγονός ότι η λειτουργία εργοστασίων και εταιρειών είναι η ραχοκοκαλιά της σύγχρονης κοινωνίας.。Ωστόσο, για τους εργαζόμενους、Εάν γίνετε πραγματικός εξοπλισμός, το κίνητρό σας για εργασία θα εξαφανιστεί.。Δεν θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μας να είναι απλά εργαλεία。

Πόσοι άνθρωποι έχουν αισθανθεί ποτέ ότι τους χτύπησε κεραυνός όταν αντιμετώπισαν ένα έργο;。πρέπει να είναι πολύ λίγα、Η σημασία αυτού δεν είναι μικρή、δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες。να το πω έτσι, μια ευκαιρία στη ζωή。Η αναζήτηση αυτής της ευκαιρίας δεν πρέπει να είναι "περιττή"、αυτό είναι το "ουρλιαχτό" μου。Ήμουν ψύχραιμος、Για όσους πιστεύουν ότι οι πίνακές μου δεν αξίζουν τον κόπο να πάνε στον χώρο για να τους δουν、βάλτε αυτή την εικόνα。

Αισιόδοξος και αδαής (ραντεβού με εμβόλια)

メディニラ 水彩+CG

金曜日にコロナワクチンの接種券が届きパソコンから予約した日程を調節したり雑事が入ったりして予約サイトにログインしたのが翌日の午後1時過ぎすでに選択肢はなく接種スケジュール最終日のいくつかの時間帯が開いているだけ結局、1回目、2回目とも7月(2回目は7/31)となった接種券が届いた翌日なのにもう選択肢が無いという不満は残ったがとりあえず予約できたとそれだけで土曜日の仕事が終わったような気になった

「その日その日の受付枠というのがあるんじゃない?」と日曜日の朝(つまり今朝)遅い朝食を摂っているとき息子が言った—あゝそうだその日に限っての選択肢だったのかも知れないとその時初めて思い至った考えてみればすべての枠をすっかり開放してしまったら実質的に先着順の競争になってしまうどの自治体もそこを考慮してその日その日の受付枠を設定しているはずと考えるほうがむしろ自然である

とりあえず予約できたからいいやまではまあ楽天的といっていいだろうか。Αλλά、もう少し早い予約の取り方があるのではないか受付枠の解放の仕方はどうなっているのだろうかという発想が全然無かったのは無知のせいである「たとえば○○市ではこういう日別の受付枠が公開されているよ」とスマホで見せてくれた残念ながら当市ではそのような情報は公開されていなかったがされていたとしてもそういう知識がなければそれを見ようという発想自体が起きてこない

知らぬが仏という言葉があるある意味無知であるがゆえに楽天的になれるということだがそのまま裏返せば「知れば地獄」ともなる実際そのことを知ったために予約を変更した方がいいかもとかちょっとジタバタ「気持ち悪い」時間を過ごした「備えあれば患いなし」もどんな病気や災害にどんなふうに備えたらいいかそのための用具知識をどうやって入手するか等々無知なままでは何ひとつ備えることができないそのうえで「患いなし=楽天的」なのだよと読み換えるべきなのである—それでもへそ曲がりは抵抗する「怖さ知らずだからこそ人は新しいことができるのではないか」でも内心ちょっと分が悪い感じはする

働きかた未改革

「宮代運動公園にて」  移動中チラッと見えた気持ちよさそうな場所

「働く」ということはどういうことかその「定義」をこれまでと変え「新しい働き方」を志向するというのが「働き方改革」ではなかっただろうかコロナ禍でオンライン化が加速され改革は進むはずだったのではないかろくすっぽ働きもしないわたしがいうのもなんだがもっぱら時短とオンライン環境くらいが話題になるだけで「働く」ということの意味自体はほとんど問われていないのではないかと思う

働く時間と方法という意味では確かに文字どおり「働き方」はすこし変化(決して改革なんかではなく)したかもしれない飲食店ではテイクアウト用の品を作るようになり会社員の数%は会社に出勤せずに仕事ができるようになり配達する人は一層忙しく体力をすり減らすようになった。Αλλά、これでは単に「働き方の変化」ではあるがどこも改革になどなっていない働かなければ生きていけない以上働き方=生き方でありそうであるならば「どう生きるか」「どんな生き方をしたいのか」を考えずに「働き方改革」など絵に描いた餅どころではない

「働き方改革」の根本は「働く=お金を稼ぐ=時間・体力の提供」という等式を変えるということだろうとわたしは思う働く≠お金を稼ぐでもいいしお金を稼ぐ≠時間・体力の提供でもいいとにかくこの等式からチェンジすることが「改革」なのではないかと考えるのである会社が個人の上に在って雇ってもらわなければ生きていけないという悲壮な発想を変えることそれが改革のエンジンなのではないか

大きな会社に就職して「安心安全!な生活」のあと悠々自適に海外旅行…なんて戦後の発想が今も年配の方を中心に妄想として残っているのではないだろうかどこかで「額に汗して」「世のため人のため会社のため」に「自己犠牲を顧みない」という誤った「美徳」感をいまだにまき散らしているのではないかそれが子ども孫に悪影響を及ぼしていることにさえ気づかないほど耄碌した社会になってしまっているのではないか「遊んで暮らせるほど世の中は甘くない」と教訓を垂れるのではなくそういう社会になったらみんな楽しいんじゃない?という肯定感がこの奴隷根性に縛られた日本には今一番必要なんじゃないかなと思うのだけれど