今日は23度まで気温が上がった。春というより初夏に近いような日差しで、持って行った帽子、サングラスが役に立った。Tシャツでウォーキング。ジーンズが汗で脚にまとわりつくような感じがした。3日連続のウォーキング。小さな土手を挟んだ川の向こうでは少年野球の練習試合？が2組。昨日も2組やっていた。駐車場は親などの関係者の車で一杯。近くの小学校のグラウンドでも別の子どもたちが練習をやるなど、絶好の野球日和だったようだ。
市営の釣り堀では小学生がデビューしたらしく、まわりに常連の爺さん、婆さんが集まった真ん中でヘラブナの竿を下げている。珍しいこと。長閑なものだ。足元にはホトケノザがだいぶ前から（ホトケノザを真近にみると、結構変わったかたちの花です。ಅಲ್ಲದೆ、その名の由来も納得できますよ）咲いている。最近は青く可憐なオオイヌノフグリ、ハコベが増えてきた。ベニシジミはもうとっくに見たが、今日はモンシロチョウも飛んでいた。春だなあ。桜はまだかいな。
ಸ್ಪಿರಿಟ್ ಎಂಬ ಪದ、ಹಿಂದೆ ಬರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಬರೆದವರಲ್ಲಿ, "ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನುಡಿಗಟ್ಟು ಒಂದು ಪದವಾಗಿದೆ、ಆತ್ಮವು ವಾಕ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಜನರಿಗೆ ಹರಡುತ್ತದೆ、"ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ಮಾಡಲು ಸುಲಭವಾದ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸಬಾರದು."、ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು。
ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ಟ್ವಿಸ್ಟ್、ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳಂತಹ ಶಿಲ್ಪಕಲೆ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳಂತೆಯೇ、ಅದನ್ನು ಹೊಸತನ ಮತ್ತು ನಾಶಪಡಿಸುವುದು ಉತ್ತಮ、ಇದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಟ್ರಂಪ್ ಕಲ್ಪನೆಯಂತಿದೆ.、ಅವನು "ಪದಗಳು" ಎಂಬ ಪದಗಳನ್ನು ಸ್ವತಃ ಕಡೆಗಣಿಸಿದನು。
ಆದರೆ、ಇತ್ತೀಚೆಗೆ、ಬಹುಶಃ ಅದು ನನ್ನ ಆಳವಿಲ್ಲದ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಆಗಿರಬಹುದು、ನಾನು ಈ ರೀತಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ。ಬಹುಶಃ ಇದು "ವ್ಯಾಯಾಮ" ಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಿರುವ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ、ಅದನ್ನೇ。ಪದಗಳ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಫ್ ಆಗಿದೆ.、ಅದು ಸ್ವತಃ ಹೇಳುವ ವಿರೋಧಾಭಾಸದ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ、ನೀವು ಅದನ್ನು ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಲು ಬಯಸಿದರೆ (ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲು) "ಹೇಳುವ ಉದ್ದೇಶವೂ ಆಗಿರಬಹುದು" "。
ಇದು ಇತರರ ಬಗ್ಗೆ、ನೀವೇ ಏನನ್ನಾದರೂ ಹೇಳುವುದು, "ಹೇಳಿ (ಬರೆಯಿರಿ) ಪದಗಳಲ್ಲಿ"、ಆ ಕ್ಷಣದಿಂದ, ಅದು "ಹೊಸ ಅಸ್ತಿತ್ವ" ವಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ತನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗುತ್ತದೆ。ಆ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಂಧಿಸುತ್ತದೆ、ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಇದು ಮುಂದುವರಿಯಲು ಪ್ರೇರಕ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿಯೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.。ಬಹುಶಃ ಇದರ ಅರ್ಥವೇನೆ、ಅದರ ಅರ್ಥವೇನೆ。ನಾನು ಅಲ್ಲ、ಮೂಲ ಅರ್ಥವನ್ನು ಬಹುಶಃ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ。
ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಿ ಎಂದು ನೀವು ಹೇಳುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ、ನಾವು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸಲು ಬಯಸುವದನ್ನು ನಾವು ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಬೇಕು。ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಇಡಲು、ಇದರರ್ಥ ನಿಮಗೆ ಬೇಡವಾದದ್ದನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸದಿರುವುದು ಎಂದರ್ಥ。"ಅಸಹ್ಯ" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವದು、ಅದು ಹೇಗೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಖಾತ್ರಿಯಿದೆ。ಪದಗಳ ಚೈತನ್ಯ ನನಗಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿದೆ、ಅದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು、ಇದು ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಭಯಾನಕ ಭಾವನೆ。"ಒಳ್ಳೆಯ ಪದಗಳು、ದುಷ್ಟ ಮಾತುಗಳು ಸಹ ನಿಮ್ಮ ಬಳಿಗೆ ಮರಳುತ್ತವೆ. "ಅದು ಬಹುಶಃ ಪದಗಳ ಚೈತನ್ಯದ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ.。
あの世から、ついさっき還ってきました。文字通りの「生還」です。「いつ死んでもいい」とか「早く死にたい」などと何度も繰り返し言葉にしてきたが、これからはちょっと慎もう。ゾッとするような怖ろしい世界をチラッと覗いてしまったから。
「あの世」へ実際に行ってきたわけではない。I、入り口付近をチラッと眺めてきただけだから、「生還」などとたいそうな言葉を使うのも本当はおこがましいが、実感としてはそういうものが確かにあった。
ಅದು、わたしたちの棲む家々からほんのわずかの距離のところにあり、いやむしろ家々のあいだにあり、多くの人々が足繫く通う場所の中にもある。そして誰にも簡単に見分けがつくにも拘らず、多くの人はそれに気づかないふりをしているらしい。そこでは人は既に立ってなどいない。ほぼ全員が仰向けに横たわり、静かに息をしている。日に何度か起き上がっては、どこからか運ばれてくる飯をそそくさと食い、食ってはすぐまた仰向けに横たわる。そこは気づかぬほどゆっくりと動くベルトコンベヤーになっていて、何日か何週間か何か月後にはもう誰の手も届かない、引き返すことのできない「あの世」への動脈になっている。
そこから振り返って見た「この世」は、今日は午前中雪が舞ったりする、荒れた天候だった。傘を差し、風に抵抗して歩くには、脚や腰の悪い人には辛いかも知れない。あの世の恐るべき平穏さに比べれば。ಆದರೆ、それが生きているということだ。痛いことも苦い思いも様々な矛盾も、それがまさしく生きていることのように見えた。
ほんの入り口に入ったところから「この世」を振り返って見た、「土壇場」のスケッチを掲げた。