見る人にとって、自身が既に獲得しているかたちや色彩のカタログ？とのある程度のズレは興味や好奇心を抱かせ、ズレの内容によって「好き・嫌い」などに分かれていく。ズレが大きければ時に衝撃となる。
このオーバーラップは（意識はされなくても）言葉によっても同時になされている。語彙の量はそれなりのハンディとなる。例えば「紫」という語を知らなければ眼には見えても、それを表現として使うことはできない。「紫」という語は色の引き出しを開ける鍵（文字通りのキーワード）だからだ。
かたちや色を考える時、自然再現的なそれらとのズレを工夫することが、単独のかたち、色の工夫より重要ではないかと考える。
ಆಕಾರ ಮತ್ತು ಬಣ್ಣವು ದೃಶ್ಯ ಮಾಹಿತಿಯ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ。ಆದ್ದರಿಂದ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳು ಅದರಲ್ಲಿ ಜಾಣ್ಮೆ ಮತ್ತು ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಹಾಕುವುದು ಸಹಜ。ಅದು "ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ಬಲೆ"。
ನಿಜವಾದ、ಜನರು ಆಕಾರ ಮತ್ತು ಬಣ್ಣವನ್ನು "ಅದು ಹೇಗೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಮಾತ್ರ ನೋಡುತ್ತಾರೆ.。ಹಾಗಾದರೆ ನೀವು ಏನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ?、ನನ್ನ ಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಮೆಮೊರಿ、ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ಮತ್ತು ಅದರ ನಡುವಿನ "ವ್ಯತ್ಯಾಸ" ವನ್ನು ನೀವು ನೋಡುತ್ತಿರಬಹುದು、ನಾನು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ。
ವಿಚಿತ್ರವೆನಿಸದ ಯಾವುದನ್ನೂ ನಾನು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ。ವಿಚಲನ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ, ಸಂವೇದನೆ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ、"ಚಿತ್ರ" ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ。ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಮತ್ತೆ、ಇದು ಪದಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆಯೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ。
ここ数年、珍しくもない野菜になったが買ったことがない。食べるつもりもなく、色に惹かれて買った。
このズングリした形にも、以前からどこか惹かれるものがあって、時おり触ってみたりしていたがやや白けたキュウリ色で、買う気にまではならなかった。
かたちと色の両方が揃ったところで、そのずっしりした量感もあらためて味わえた。食べない。眼だけで味わう方がどうも美味しそうだから。