Κοινωνία του Διαδικτύου και «η σημασία μου»

Σχεδιάστε το μαύρο πιπέρι του GABAN (制作中)

Πέρασα το πρωί σκεπτόμενος τον εαυτό μου στα κοινωνικά δίκτυα.。εν συντομία、Το νόημα του να ζεις σε έναν τέτοιο κόσμο。για οικογένεια、Αν και υπάρχει、Υπάρχει νόημα πέρα ​​από αυτό;。Το έχω σκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά、Όπως και να το σκέφτομαι, δεν μπορώ να δω το νόημα。εν συντομία、Σε αυτή την δικτυακή κοινωνία、Δεν έχω πού να ζήσω。

Καλώς ή κακώς、Είμαι πιο χαρούμενος που είμαι μόνος。Φυσικά δεν μισώ πραγματικά τους ανθρώπους.。Μπορώ να τα πάω καλά με σχεδόν οποιονδήποτε (νομίζω ότι μπορώ)。Αλλά από την άλλη、Δεν νομίζω ότι θα υποφέρεις ιδιαίτερα από μοναξιά ακόμα κι αν κανείς δεν θέλει να σου μιλήσει.。Λέγεται συχνά ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν μόνοι.、Αν είναι έτσι, θα χάσεις τη θέση σου ανάμεσα στο πλήθος.、Πώς εξηγούμε τους ανθρώπους που αυτοκτονούν;。Ακόμα κι αν είσαι μόνος、να είναι μεταξύ άλλων、Μάλλον δεν είναι αυτό το θέμα.。δεν έχει σημασία πού、όταν πεθαίνεις, πεθαίνεις。Αυτό το μέρος είναι、Είτε στο δάσος είτε στο νοσοκομείο、Δεν έχει σημασία αν είναι «σπίτι» ή όχι.。

Ο παππούς μου ήταν λίγο πριν πεθάνει、Ήθελα απεγνωσμένα να πάω σπίτι。Όλα τα μέλη της οικογένειας γύρω μου έλεγαν ψέματα.、Τελικά πέθανε στο νοσοκομείο.。Η γιαγιά, ο πατέρας και η μητέρα μου πέθαναν στο νοσοκομείο.。Εκτός από πιο βολικό για την οικογένεια,、Τουλάχιστον καταλαβαίνω ότι δεν σημαίνει τίποτα για αυτόν.。και、Σκέφτηκα επίσης ότι έπρεπε να αντιμετωπίσω τον (δικό μου) θάνατο μόνος.。Από εδώ και πέρα, πρέπει να σκεφτώ προσεκτικά πώς να το κάνω αυτό.。

Ζωγραφίζοντας το μαύρο πιπέρι του GABAN。Είναι στο γραφείο μου εδώ και ένα μήνα.。Στο μεταξύ, ζωγραφίστε άλλα πράγματα.、Απλώς συνέχισα να το αναβάλλω。Αυτό που ζωγραφίζω είναι μια "ασημένια" "αντανακλάση"。Πώς να σχεδιάσετε "άχρωμο" που περιλαμβάνει διακριτικά χρώματα γύρω από το περιβάλλον。Όταν ζωγράφισα το "Pocari Sweat"、Ήταν εκπληκτικά εύκολο、Θέλω να δω αν είναι ο Magure。Ακόμα κι αν ζωγραφίσω κάτι τέτοιο、Εκτός από όταν πρόκειται για χρήματα、κανείς δεν νοιάζεται。Όλα τα «νόημα» κ.λπ.、Είμαι σίγουρος ότι έχει μόνο τόσο νόημα, ώστε να μπορώ να ζωγραφίσω.。

Επανεξέταση της «αναπαραγωγιμότητας»

湖池屋ポテトチップスを描く(油彩)

ここのところ急にポテトチップスだのチョコレートだのと「お菓子」づいている「伝統的な『絵画モチーフ』以外」を描くことで画題的にも技術的にもあらたな発見を求めようとしているがこれもその一環今回はモチーフはそれぞれ異なるがどのクラスにも同じコンセプトを強いているどのクラスの分もデモ制作しようと考えたら毎日 のようにデモ関連の制作を続ける羽目になってしまった

一番勉強になるのはモチーフを強いているわたし自身だろうモチーフ探しの場所もこれまでと180° 違い近所のいくつかのスーパーだのコンビニだのを回るようになったCGでも写実というより写真的な「技術性」を求めて制作を試みている

写真的描写=上手というだけの低レベルの常識を変えたいという思いからこれまではあえて細かい描写性を遠ざけてきた。αλλά、そのことが逆に「伝統的な」絵画性にわたし自身を含めて縛りつけてしまったのかもしれないそんな反省から「イラスト」まで含めての絵画「再発見」と現実的な「技術的」観点からあえて写真的描写にフォーカスしている

「再現性」に対する人間の欲求はとてつもなく強い学者の意見を聞くまでもなくビデオだの音楽におけるレコードだのを考えるだけで簡単に想像がつく再現性に対して「即興的・抽象的イメージ」があるが「論理性」に目を向けると「再現性」に関する人間の執拗なまでの努力の歴史が浮かび上がってくるこれを単に「つまらない・面白くない」というだけでは皮相に過ぎるだろう好き嫌いを越えてもう一度向き合いなおす機会でもあると考えている

修行-チョコパイを描く

シャトレーゼのチョコパイを描く

昨日の「チョコレート・パイ」を今日も7時間描きやっと仕上げたほぼまるまる2日間首に炎症止めのテープを貼った眼もショボショボ同じ距離ばかり見ているから机の前から離れると俄かにはどこにも焦点が合わない

終わってみると随分無駄なことをしたのが解るこれもCGでは必ず使う「レイヤー」という記録保存機能のおかげこれを見直すとどこが無駄な作業だったかよく解るもっと効率よく描けないとダメだ絵というのは無駄なことをすると色が濁るとよく言われるがたぶん本当これはCGで描いているが頭の中では時々水彩の計算をしたり油絵の計算をしたりで制作中ずっと混乱気味だったCGはモニターで見るのが前提だからどちらかといえば水彩の計算をする方が良いのだがなぜか油絵の計算を混ぜていた

「水彩」の計算というのは「紙の白さを透かす」ということ。εν συντομία、暗い絵の具を先に使って紙の明るさを減じてしまうと次の発色が悪くなるということ油絵の場合は「明るい色は暗い色があってこそ」そのため明るい色の表現は水彩と油絵では正反対の考え方になるモニターは色をバックライトの明るさで見るから先に画面に暗い色を使ってしまうと上に被せたきれいな色が下の暗さを「吸い込んで」しまう――油絵ではこういう場合「透明技法」を使うきれいに見せたい色の「下」をいったん「白」にするのである白が乾いたらその上に望みの色を「透明化して」乗せる・・・なぜかCGなのにこの技法を使うイメージになっていた一種の“ボケ”かなと思う

Αλλά、とりあえず終了できたのは !(^^)! 。描いたあとでよく見たら6枚のパイが入っていてたしか300円台?で買ったと思う「彼女」へのクリスマスプレゼントなら「安すぎる~!」。Αλλά、翻って考えてみると丸二日働けば全国どこでも少なくとも 15000 円になるなかでこの絵の単価「 0 円」これが「芸術家の(永遠の)修行」でしょうか