Bu yıl "küçük bir yanıltıcı" yaptım。Sıcağında、Kendini kısıtlayan bir ruh hali nedeniyle dışarı çıkma olasılığım daha az、Bunun nedeni, odanın küçük boyutunun farkında olduğum için (kullanılmayan birçok şey var)、Birkaç gün sonra, "O şey、Neden attığım için pişman oldum?)。Bu süreçte、Uzun zamandır satın aldığım ucuz kağıt her yerden ortaya çıktı.。
Ben küçükken、Grafiti için yeterli kağıt yoktu。aritmetik、Japonca not defterleri sadece çevre değil、Kapağın arkası、Ve sonra ana vücut kısmına bir doodle var.、Boşlukta sınıftan bir şey görebiliyordum。Ders kitaplarının satırları arasından çizin、Sınıfımdaki bir çocuğun not defterine çizin、Test sırasında kağıdın arkasına çizdim.。Bazen annem komşumun evinden uzaklaşacağım bir kağıt almak için dışarı çıkardı.。
bu yüzden、Çizmediğin kağıdı atın、Kendimi oldukça suçlu hissediyorum。"Takano Sei" nin yazarı、Izumi Kyoka、Metinde yazılanları atın、Beğenmedim her neyse、Bunu bir yerde okuduğumu hatırlıyorum、Karşılaştırma küstahtır, ancak derin yankılandığını hatırlıyorum.。
Bu yüzden、"Gitmesine izin vermeden önce bir şey çizdim"、Bu kağıda eskiz、Kroket çizmeye başladım。Daha sonra、Bir、Her satır çizdiğimde bir şey uyandırıyormuşum gibi hissediyorum。
Onu çizmelisin gibi değil。Ancak、Bu başka bir hastalık türü、Bağımlı ya da zaten kronik hastalığım、Bu şekilde hissettim。Çizmezsem ölürüm、Sadece çizmek için etkili bir ilaç、と改めて思う。「毒をくらわば皿まで」。最後まで薬は手放せない。
