Δύο μήνες "Corona"

Αντιμετωπίζοντας "ορχήστρα που λάμπει στο πουκάμισο"

Έχουν περάσει δύο μήνες από τότε που άρχισα να αισθάνομαι απευθείας τα αποτελέσματα του Covid-19。Είναι μόλις τώρα ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα ανυψωθεί στις 25;、απλά、Μήπως αυτό σημαίνει ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αρχίζουν να δέχονται τον "νέο τρόπο ζωής" που επεκτείνεται από την κυβέρνηση;、Έχω έρθει να αισθανθώ ότι ένα "νέο κανονικό" έχει ήδη αρχίσει。

Κάνοντας κάνοντας、NHKラジオアーカイブスで「小田 実(まこと)」を聴いていた聴きながら、Κατά τη διάρκεια του σχεδίου、いろんなことを考えた

彼の肉声を聴いていると今まさに目の前に起きていることを前提に話しているように感じる内容が古くならないというより彼が提起した問題がほぼ未解決のまま今も目の前にあるからだろう

もう50年近くも前の話が今も古くないということは一歩も進んでいない、Αυτό σημαίνει επίσης。下手をすると後退でさえあるたとえば「自由」について(自分のことを考えられる環境すなわち奴隷的でない環境があるなら)おそらくは一生のうち誰でも一度はそのことについて考える(考えた)はずだ。σε、その考えと現在の自分がどうつながっているか「コロナの2ヶ月」はいろんな意味で無駄ではなかった(過去形?)と思う