Ο κ. Σ έφυγε χθες από τη ζωή.。Ήταν το τέλος μιας μακράς μάχης με την ασθένεια.。Όταν ο κύριος S ήταν καλά στην υγεία του, το κύριο θέμα του ήταν «σκυλιά».。Προσπαθώ να γράφω αυτό το ιστολόγιο ενώ δημοσιεύω νέα έργα όσο το δυνατόν περισσότερο.、Γι' αυτό αποφάσισα αυτή τη φορά να δημοσιεύσω (τη δουλειά μου) πριν από δέκα χρόνια.。Θα ήθελα να εκφράσω τα συλλυπητήριά μου με έναν μικρό τρόπο.。
Συνάντησα για πρώτη φορά τον κύριο Σ σε μια πανεπιστημιακή ανοιχτή διάλεξη/μάθημα ακουαρέλας.。Είμαι δάσκαλος και μαθητής.。Ήμουν ο λέκτορας、Νιώθω ότι έμαθα πολύ περισσότερα από αυτόν.。Όχι μόνο είναι μεγαλύτερη και έχει λίγη περισσότερη εμπειρία ζωής.、Περισσότερο από αυτό, το πάθος του για τη ζωγραφική ήταν πολύ μεγαλύτερο από το δικό μου.。Αυτό το πάθος εκτείνεται πέρα από όλους στην ίδια τάξη.、Νιώθω ότι συμπάσχω με όλους όσους αγαπούν τη ζωγραφική.、κάποιου είδους、Ένιωσα κάτι σαν φοβερό.。Πολλοί άνθρωποι επηρεάστηκαν από αυτήν εκείνη την εποχή.。Κι εγώ κατά κάποιον τρόπο με συγκίνησε αυτό το πάθος.、Νιώθω σαν να είμαι ενθουσιασμένος με κάποιο τρόπο、Είναι συμβουλή;、Είναι ταραχή;、Θυμάμαι να ξεστομίζω κάτι που δεν ήξερα αν ήταν δήλωση ή όχι.。
Επιλέγεται τακτικά για νομαρχιακές εκθέσεις。Γιατί είχε αναπτύξει μια τεχνική που κανείς άλλος δεν μπορούσε να κάνει.、Κι αυτό γιατί όλοι οι κριτές έδωσαν μεγάλη προσοχή σε αυτό.。«Μια τέτοια φωτογραφία δεν πρέπει ποτέ να πέφτει», είπε.、Δεν ήξερα ότι ήσουν μαθητής μου.、Υπάρχει ένας δικαστής που μου το είπε。Ήμουν υποψήφια για το βραβείο σχεδόν κάθε χρόνο.、賞にならないうちに病気になり、出品できなくなった（そのことに私も若干の忸怩たる思いがある。)。
彼女の（今は形見になってしまったが）頑張りを示す、失敗作の断片を頂いてある。その断片を見るだけで、彼女の（努力だろうが、(Δεν θέλω να το πω αυτό) Μπορώ να νιώσω ένα κομμάτι πάθους.。πιθανώς、Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η τεχνική είναι πρωτόγνωρη στην ιστορία της «παγκόσμιας» ακουαρέλας.。Αν ήμουν εγώ、Όταν έρθει η μέρα που μπορώ να μιλήσω στον κόσμο της τέχνης、Νομίζω ότι αυτό είναι ένα επεισόδιο που πρέπει οπωσδήποτε να ειπωθεί.。
Υπάρχει μόνο ένα μικρό μετάλλιό της.。埼玉県文展というのがあった（今は無い）。最高賞は労働大臣賞で埼玉県知事賞の上、それを受けたことだ。授賞式前のNHKなど報道機関のインタビューを受けている時、彼女は記念に私と一緒に写真に収まりたいと言った。私は私の指導など無関係に、受賞は彼女一人の努力の結実だと思い、それを汚すまいとして一緒に写真に収まるのを断った。Και、そんな賞など単なる「初めの一歩」に過ぎない、凄いのはこれからだぞ、という指導者としての内心の傲慢さがあった。それが彼女が病気になってから一番の後悔である。私に謙虚な心が無かった辛いエピソードだ。心からご冥福を祈ります。2011/7/21