Τελευταία φορά、Οι κουρτίνες πέρασαν、Ζεστό φως。Αυτή τη φορά, θα χρησιμοποιήσουμε κουρτίνες、Απλώς προσπαθώντας να κάνετε παραλλαγές σε διαφορετικές σκηνές。Πράσινο έξω και πράσινο σε εσωτερικούς χώρους (λουλούδια)。Ο λόγος που συνειδητά έκανα το εξωτερικό πράσινο πιο φωτεινό、Επειδή είμαι φυσικός。Αυτή είναι ακριβώς αυτή η διαφορά、Πιάσε το μάτι σας。
Προσπάθησα να εκφράσω φως μέσα από κουρτίνες αρκετές φορές πριν.。Αυτή η σκηνή μετρήθηκε επίσης μεταξύ των προκλήσεων、Νιώθω σαν να είναι δύσκολο κάπως、Το άφησα μόνο για δύο χρόνια。Εάν πάρετε τη βουτιά, δοκιμάστε το、Κάπως επεξεργάστηκε (νιώθω)。Το έκανα ένα βίντεο、Θα το δημοσιεύσω σύντομα。Ήταν σημαντικό να σκεφτούμε προσεκτικά τα βήματα.。
Σχεδίασα δύο εκδόσεις της επίδειξης σε μια κλάση ακουαρέλας。Το μοτίβο είναι ο εθνικός θησαυρός του Kamakura, "Engakuji Sanmon"。Η πρόκληση είναι "η επίδραση εκκίνησης".。Το μέγεθος του χαρτιού είναι το ίδιο、Σχεδιάστε το αντικείμενο μεγαλύτερο ή μικρότερο、Με μια ματιά, ήταν σαφές ότι ο τρόπος με τον οποίο παραλείφθηκε ήταν ακόμη διαφορετικός από ό, τι είχα φανταστεί ③。
① είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα、② είναι μια αίσθηση απόστασης.。。Η πραγματική πύλη βουνών βρίσκεται ακριβώς επάνω στο πάτωμα、Δεν μπορώ να πάρω αυτήν την απόσταση。Απλώς η αλλαγή της αναλογίας με το άτομο κάνει το χώρο τόσο διαφορετικό.。Είναι ο χρόνος παραγωγής περίπου ο ίδιος;、① έχει μια πιο λεπτομερή περιγραφή των μαρκών、Μπορεί να είναι λίγο καιρό。
Έχω ήδη τραβήξει αρκετές από αυτή την ορεινή πύλη.、Νιώθω σαν κάθε φορά που το ζωγραφίζω, καταλαβαίνω σταδιακά την ομορφιά του.。Πρέπει να πάω ξανά、Με κάνει επίσης να νιώθω。Και (ακόμη και στη φωτογραφία)、Κάθε φορά που το ζωγραφίζω、Οι ανθρώπινες αισθήσεις είναι εκπληκτικές、Υπάρχει μια νέα ανακάλυψη。Ακόμη και στην Ιαπωνία, υπάρχουν τέτοιες λεπτές αρχιτεκτονικές.、Ο δυναμισμός του πήλινα σκεύη φλόγας στην περίοδο Jomon、Το μπαρόκ Deco Deco στο ιερό Nikko Toshogu; Λίγο περισσότερο από την αρχιτεκτονική、Υπάρχει πολύ ευρύτερο πλάτος。Εάν επεκτείνετε το όραμά σας στον κόσμο、もっともっととんでもないものだらけかもしれません。
わたしが感動するのは、これらが決して「美」を目的にしたものではない、αυτό σημαίνει。円覚寺山門は現在「国宝」指定ですが、この建造に関わった当時の人々は、自分たちがいま造っているこの山門が、将来国宝になって欲しいなどと考えながら造ったわけではないでしょう。ωστόσο、そのすべての過程において「ここはこうした方が見栄えがいい」と感じ、その感性に合わせて合理的に木を切り、削っていたに違いありません。ただそれだけのことですが、それが凄い。
「美」なんて、きっとそんなもんだと思うんです。και、それが「決定的」だ、とも思うんです。「美」を作ってやろう、しかもあろうことか「感動させたい」なんて現代人は言いそうですが、おこがましいにも程がある、とわたしは思うんですけどね。あ、Επίσης、脱線しちゃった、Συγνώμη (> _<)。