*Gerçek bireylerle hiçbir ilgisi yok。Bu kurgusal bir hikaye。
Bu yaşta çizdiğimde、"İyi bir hobiye sahip olmaktan mutluyum" ve "Şimdi para kaybı değil mi?" Doğrudan açıklanmadı、Bu şekilde hisseden insanlar var.。elbette。Bazen bunu aklımda bir yerde böyle düşünüyorum。
Ben de iyi bir yaşlıyım、Önümüzdeki on yıl boyunca çizebileceğimi bile bilmiyorum、Duyduğumdan beri önemli olmadığı açık。Çocuklar da yüksek sesle söylemez、Boya maliyetim karımın lezzetli bir şey yemesine yardımcı olursa, para kullanmak daha iyi olurdu.、Görünüşe göre bunu düşünüyor。Eminim yaşlı adam sıkılmaya başlar ve sadece akşam içeceklerini ve resimleri düşündüğünü düşünüyor.、Çocukların düşünceleri uzun zaman önce oldu。Ancak、Savaşmaya cesaret edemiyorum。Yalnız。
Bu çağda、Ayrıca biraz sanat okumak istedim。Eğer düşünürsen、Sadece kendi duyularıma ve sevmeme ve hoşlanmadığımlara dayanan resimleri gördüm ve çizdim、Resimleri sonsuza kadar anlamıyorum、Nefret ettiğim resimlerden kaçıyorum çünkü onlardan nefret ediyorum.。Ama hepsi bu、Sanırım şimdiye kadar yaşadığım deneyim bir atık、Bitmemiş gibi hissediyorum。en azından、Bence sadece beğenilerinize ve sevmediğinize dayanarak söylememeniz gereken bazı resimler var.。Bunu belirsiz bir şekilde yapıyorum ama、Belli bir not、Yüksek atlama çubuğu gibi acımasız bir şey。Bunu görmek istiyorum。
Dünya geniş。Bazı insanlar 90 yaşın üzerinde ve çocuklarını sanatçılara dönüştürmek isteyen çocukları var.、90Sanat Koleji'ne gitmek için şimdiye kadar giden insanlar var.。Ve ben liderle mezun oldum、Üniversitede kalacak ve koçluk yapacak pozisyonda olmayacağım ...。Normal olmadığını söylersen, normal değil、Belki bu "sanat dünyası"。Ben de o dünyadayım、Nerede olursam olalım, orada kendi mezarımı inşa etmek istiyorum.。
Bazen aklınızda bir yerde böyle düşünüyorsun。
