Το σκίτσο του αλιευτικού λιμανιού λήφθηκε όταν οδήγησα από το Nojimazaki, το νοτιότερο άκρο του νομού Chiba, στο Kujukuri.。Διαιρέστε σε αρκετές φορές、Έχω σκιαγραφεί για μέρες。Για αναφορά、Προσπάθησα να το σχεδιάσω ξανά。Νομίζω ότι βρισκόταν γύρω από το Wada.。
Νομίζω ότι ήταν το βράδυ。Υποθέτω ότι ήρθε η ώρα να πέσει σύντομα ο ήλιος。Το βίντεο δεν εκφράζει αυτό το είδος χρόνου (επειδή η εικόνα γίνεται πιο σκούρα)、Τοποθεσία οθόνης、Έκανα ένα σκίτσο βασισμένο σε ένα χρώμα。
Όταν σκέφτεστε την "προσωπική ζωγραφική", σκέφτεστε "πορτρέτα".、Θα ήταν ωραίο να συμπεριλάβετε εικόνες τοπίων και πολλών ανθρώπων μέσα στο δωμάτιο στα "Πορτρέτα"。Για παράδειγμα, τα πορτρέτα του Picasso από την μπλε και μπλε εποχή、Ότι στην Rosy Era、Τουλάχιστον δεν είναι πορτρέτο、Το θέμα είναι επίσης "ανθρώπινο".。
Φαίνεται παρόμοιο、Μπορεί να μην είναι σημαντικό να μην τους μοιάζουν。Αυτό είναι επίσης το ίδιο με τον εθνικό θησαυρό "εκφυλιστικό άγαλμα Yoritomo" που γράφτηκε από τον Fujiwara Takashi.、Είναι αδύνατο να προσδιοριστεί αν μοιάζει με αυτόν ή όχι.、Το ίδιο ισχύει και για το "Πορτρέτο του Χριστού"。αλλά、Αντίθετα, υπάρχουν επίσης το "Ibara Saikaku" του Kataoka Tamako χρησιμοποιώντας τη φαντασία της.。Όχι μόνο εικόνες、Το ίδιο ισχύει και για τα γλυπτά。Αυτό είναι αλήθεια, αλλά、Λοιπόν, γενικά, πορτρέτα "όπως το άτομο".、Τα πορτρέτα θα βασίζονται στο γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι στη ζωγραφική;。
Μιλώντας για ποιο、(Δεν είναι πολύ συνηθισμένο στην Ιαπωνία, αλλά είναι στην πραγματικότητα η κύρια εστίαση στη Δυτική Ευρώπη) Υπάρχει επίσης ένα είδος που ονομάζεται "ιστορική ζωγραφική".。Επειδή οι άνθρωποι κάνουν ιστορία、Τα περισσότερα από τα πράγματα που ονομάζονται ιστορικά έργα ζωγραφικής είναι "άνθρωποι πίνακες".。Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν、Αυτή είναι η εικόνα του Ναπολέοντα που διασχίζει το άλογό του και δείχνει με το δεξί του χέρι, "πάνω από τις Άλπεις".。Με την ευκαιρία、Μου αρέσουν οι ιστορικοί πίνακες του ρωσικού ζωγράφου Lepin "Ivan the Terrible" (που απεικονίζεται παραπάνω).。
Ήμουν ακούσιος αλλά、「自画像」というカテゴリーもある。こちらではレンブラントの名前くらいは覚えておこうね。たとえ絵は忘れてしまっても。
人物画が好きか嫌いかはべつとして、興味のない人はいないはずである。多くの学者の研究によると、人間は人の顔を詳しく見るように脳を進化させてきたのだそうだ。微妙な表情一つで感情やさまざまな考えさえ伝える“人間の顔”。教室でも制作に全員苦労しているが、それだけごまかしが利かず（作者自身にとっても）、高い表現技術が求められるということなのだろう。「風景」と「人間」は芸術の２大テーマである。どこをどう考えても結局この二つに関わらざるを得ない。いまさらだが、もう少し素直にこのテーマに向き合ってみようと思う。
2ヶ月近く懸案だった「野外スケッチ動画」をやっと昨日（1月8日）アップロードできた。お正月はお酒も呑まず（呑んだが）、餅も食わず（雑煮も食べたが）の「気分で」これにかかりきりだった。内容は実に平凡で、取り立てて言うほどのことは何もないが、途中で編集上のミスがいくつも重なったので（吞み過ぎるからだろ？）、その修整過程が、実は一番勉強になったのだった。Αλλά、ω αγαπητέ、ひとつ肩の荷を下ろした気分―まさに Call it a day だった 。
αλλά、アップした途端に現実に還った。10日からはもうYouTubeじゃない、リアル「青いカモメの絵画教室」が始まる。何か適切なモチーフはないか・・・「適切なモチーフ」はもちろん一人ひとり異なるに決まっているが、Φυσικός、時期的に入手不可能なものもたくさんあるから、とりあえず花や野菜、果物など画材に使えそうなものを探し始めた。
リンゴを描く人（たとえばわたしのような）が、必ずしも目の前にリンゴを置いて描くとは限らない。たとえばわたしの場合は、実物のリンゴが目の前に在ると「邪魔」である。わたしにとってリンゴは重要なモチーフではあるが、別にその物理的外観をなぞりたいわけではない。わたしにとって「内的で」「リンゴの許容（包容）力（を意味するカタチ）」だけが必要なのであって、そのあとは記号としての「リンゴというモノ」のままでいてくれる方が好ましいのである。
写真的写実を発表している画家たちの多くも、実はわたしと似たり寄ったりで、その人にとってのいわば真実を描こうとしているので、目の前の物理的（光学的）に見えるままを描こうとしているわけではないようだ。むしろそこからまったく離れているように見える中小の画家たちが「わたしの絵は写実です」ということが案外多いと聞けば、一般の人は驚くかもしれない。対象物と作者との関係は意外に面白いテーマで、小説家などが良く取り上げるだけでなく、ピカソなど執拗なほど「画家とモデル」という関係性自体を描いている。「具体的なモチーフ」＝「描くべき対象」だと固まっている人、ある意味ではモチーフが「反面的に」あなたを描いていることがあるかもしれませんよ。
自分とモチーフとの関係について、ちょっと考えることがあっても楽しいかもね。