Yakındaki bir süpermarket bugün kapalı。Evimden 10 dakikalık yürüme mesafesinde en yakın süpermarket、Bir market için benzer bir hisle alışverişe gittim.。Yaklaşık on gün boyunca kapandığı konusunda bilgilendirildim.、Durumun nasıl olduğunu görmek için akşamı kontrol etmeye gittim.。
Eşim, "Raflarda neredeyse hiçbir şey kalmadı" ve "Normal taze yiyecekler var" gibi şeyler söyleyerek birkaç gün boyunca bekleyip görmeye gidiyordu.。Bugün sonunda kapanıyor、Akşam dışarı çıktım, bir şeyin daha ucuz hale geldiğini düşündüm, ama geç kaldı.。Giriş kısıtlamaları geçerlidir、Diziyseniz ve mağazaya girerseniz、Çoğu rafın sadece "yarı fiyatlı" bir faturası var、Et ve bazı yan yemekler dışında neredeyse hiç ürün yoktur.。
Ürünler olmadan birkaç raf fotoğrafını çektim ve etrafta dolaşan insanlar.。Şu anda neden kapandığını bilmiyorum.、Yeni inşa edildi mi? Yeni? İşten açılıp çıkmayacağını bilmiyorum。Koronavirüsten de bir etki olup olmadığını bilmiyorum.、Belki de nesil yüzünden "kapanma" kelimesinin biraz karanlık bir görüntüyle bağlantılı olması、Özellikle mağazadaki kalabalık insanlar ve boş raflar arasındaki boşluğun farkındalar.。Gençler bir sonraki bilgileri yakalıyor, "Çok teşekkür ederim"、Mağaza katipleriyle neşeli bir sesle konuştu.。
Haberlerde küçük bir mağazanın kapatıldığını duydum, ama、Önümde çok sık makul bir boyutta bir mağaza görmedim.。Sanırım sembolik olarak birbirleriyle örtüştüğü için hafif bir şok hissediyordum.。Buna nostalji denir、Olanlardaki görünür bir adım gibi。
