Κατηγορία: Gallery

Την άλλη μέρα (12/16)、Πήγα στο Ginza για να δω τον Yasuhara Yoko από την ατομική έκθεση του Kokugakai.。Ήταν η τελευταία μέρα、Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που επισκέφτηκαν όλες τις ατομικές εκθέσεις.、Ο αριθμός των ατόμων που έρχονται να δουν τις εικόνες δεν μειώνεται、Ήμουν λίγο ανακουφισμένος。

Έχει περάσει λίγο από τότε που έχω πάει στο Paradise πεζών。Ακούω επίσης πολλούς Κινέζους.、Ένιωσα ότι ο τουρισμός σε αυτήν τη χώρα έχει ανοιχτεί。Καθισμένος σε ένα απροσδόκητο μέρος στο δρόμο、Οικογένεια με smartphones。Υπάρχει ακόμα μια μικρή δυσφορία、Κοιτάζοντας το επίπεδο των κινεζικών τουριστών στο Hitoko、Νιώθω σαν να έχω γίνει πολύ κοντά στην ιαπωνική πλευρά。

Όταν είστε περιτριγυρισμένοι από ουρανό、Ευρώπη、Αμερική、Νότια Αμερική、Τμήμα Μέσης Ανατολής、Αφρικανικά πρόσωπα πηγαίνουν。Πήγα με ένα πουκάμισο、Ακόμα, ιδρώτα。12Στα μέσα του μήνα、Τι συμβαίνει σε αυτήν τη ζέστη;。Μερικοί άνθρωποι περπατούν στα δικά τους μπλουζάκια、Μερικοί άνθρωποι δίπλα του φορούν κάτω.。Από τον ουρανό、90 μοίρες σε κάθε γκαλερί、Είναι συστροφή και λυγισμένη。

Η Poinsettia υπέστη εδώ και πολλά χρόνια、Βρέθηκε μια στρατηγική、Φέτος έχω σηκώσει λίγο φορτίο στους ώμους μου (σύντομα、Θα το βάλω στο YouTube.)。10 ημέρες μέχρι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς。Ένα υγιές άτομο、Όταν βλέπω μια ζωντανή ατομική έκθεση、Κατά τον προγραμματισμό και το πρωτότυπο των δωδεκάδων έργων που θα κυκλοφορήσουν τον επόμενο χρόνο、Σας δίνει επίσης την ενέργεια για να βρείτε μια άλλη στρατηγική για την Poinsettia.。

今日も夕方から、急いで一枚描いた。一昨日の絵のバリエーション。モチーフはまったく同じ。μόλις、いつもより細い筆を使って、細かく描いています。

ここ2~3年、毎年ポインセチアを描いていても、一枚も納得いく感じがありませんでした。それでも前回と今回とで、この（ブログのような）方向なら、多少攻略法が見えてきた感じがします。

こういう “実写” 的な絵でも、実は多くの「作為・フィクション」があります。決して見えるままに描いているわけではないのです。「創作」ですから作為は当然ですが、具体的にはまず、対象物を「置く」ところから始まります。背景を作るのです。

この絵で？背景に団地があるとか、木があるとかはあまり重要ではないと考えていました。それよりは、晴れなのか曇りなのかのほうが大事だった（ムードですね）。それと関連させ（できるだけ描く手間を省きながら）、「窓枠」で背景に変化を作れないか。窓から奥の “寒色系の色” と手前の壁、αλεξανδρινός、テーブルの“暖色系” とどう 接着させるかを考えていました。

ポインセチアの連作（練習）中。前回ブログのモチーフを作品にしてみた。絵画教室の窓から見える風景だ。この静かな冬の日のずっと向こうに、砲声が響き、多くの人々が無駄死（と言っては過酷だが）ともいえる死を半ば強制され、残された家族や人々の怒りや悲しみが毎日積み重なっていくのを考えるのもつらい。こんな平穏が、なぜそんなにも難しいのだろうか。

昨日、久しぶりに知人の個展などのため銀座へ行ってきた。忘れかけていた歩行者天国を歩くと、冬とも思えないほど “暑かった” 。汗をかいてしまい、帰りに風邪をひくのではないかと心配になるほど。中国語も増えてきた、英語も多く聞こえてくる。平和だなあ、と思う。από την άλλη、観光旅行など一生縁のない人々も数億人はいる現実。そんな中で絵を描き、発表すること。何をどう考えたらいいのか、分からなくなる。

この絵は思ったより簡単に描けた。白い窓枠と、窓の向こうの木の枝にマスキング。ポインセチアを描いたあとは、奥の風景から徐々に色を重ねるだけ。フロアの板の幅は “適当” 。窓の向こうのアパートをもう少し低く描けばよかったな、と思うくらいで、まあまあイメージどおりにできた。