*Ĉi tio estas fikcia rakonto。havas neniun rilaton al iu reala persono。Ne koleru, se vi aspektas kiel iu。
Mi ŝatas pentri。Kiam mi estis infano, mi estis flatita kaj diris, ke mi estas lerta pri tio.、Mi memoras tiel forte desegni ĉar mi estis laŭdita.。Mia lerneja instruisto metis ĝin en ekspozicion ekster la lernejo kaj mi ricevis multajn atestojn.、Dum la lerneja jaro progresas、Ial, nur desegnante, mi komencis senti blankajn okulojn de tiuj ĉirkaŭ mi.。Mi nun povas senti miajn gepatrojn feliĉaj nur malfermante miajn librojn kaj kajerojn.、Antaŭ ol mi sciis ĝin, mi ĉesis desegni.。...kaj mi forgesis pri la pentraĵo.。
Post dek jaroj、mi subite pensis。Parencoj ankaŭ diris al mi, ``Vi estas egoisma infano.''、Mi sentis tiel, do mi levis la ŝultrojn.、Fakte, for de esti egoisma、Eble mi vivis mian vivon retenante tion, kion mi volis fari.。Mi ĉiam rimarkas aferojn poste ol aliaj homoj.。
La vojo al Gejutsu estas kruta kaj longa (ŝajne)。Se vi rigardas tiun longan vojaĝon, verŝajne ne estas multe da diferenco inter vi kaj ni.、Kiam la instruisto skribas penikon sur la sidlokon apud mi,、Subite mi povas vidi ion klare。Mi supozas, ke mi jam estis cerbolavita de la desegnaĵoj de la instruisto.。Ĉu veteranoj scias tion?、"sinjoroj、Ĉu ĉi tio ne estas iom bona? ” en defia maniero.。Ĉu vi vere estas kontenta?、Ĉu vi starigas baron dirante "ne necesas interveni"?、Profundo kiun ne povas vidi novuloj。
Mi ne povas agi tiel。Ial mi pardonpetas tuj kiam mi vidas la vizaĝon de la instruisto.。"Pardonu min。Mi simple ne povas desegni kiel mi volas."。Se vi povas desegni kiel vi volas, vi ne devos iri al klaso.、Mia buŝo diras ĝuste la malon de tio, kio estas en mia kapo。Mi ne povas regi miajn proprajn vortojn。Mi ĝojus, se miaj manoj povus desegni bildojn memstare anstataŭ mia buŝo.、Ŝajnas, ke miaj manoj tuŝas brosojn (kaj tranĉilojn, polvosuĉilojn kaj lavmaŝinojn).、Ŝajne li estas genetike malforta.。ne estas mia kulpo。