スケッチするひと
雨上がりの朝。悠然と油絵を描いていた。対象は水辺に垂れ下がる枝とその影。
一人で対象に向かう時、天才も凡人も頼れるのはおのれの感性のみという意味で、スケッチはあらゆる芸術の原点となりうる。対象との向き合い方が、自分との向き合い方なのかも知れない。
目を休めるには目をつぶることではなく、遠くの緑を見ることだと眼科医に聞いた。心を休めるのは一人内省することではなく、対象に自分を投げ出してしまう、動的な時間を持つことかも知れない。
無心という時間
Publikuar nga
Takashi
Blogu personal i Takashit。Jo vetëm për pikturat、Ajo që mendoj çdo ditë、Cfare ndjen、Unë shkruaj çdo gjë që më vjen në mendje。Ky blog është gjenerata e tretë。Që nga fillimi kanë kaluar mbi 20 vjet.。 2023Nga 1 janari、Për momentin, vendosa të shkruaj vetëm në ditë me numër tek.。Unë do të mendoj për drejtimin tim të ardhshëm dhe gjëra të tjera një nga një.。 View all posts by Takashi