mes: Xullo 2015

Pintura da clase de persoas -2

野の草　水彩
野の草　水彩

*Esta é unha historia de ficción。non ten relación con ningunha persoa real。

un día、A profe trouxo unha rosa como tema do cadro.。Gústame mirar as flores、Non son bo debuxando。Sobre todo, non me gusta que teña espiñas.。Parece que me doe e non podo mover o brazo nin o cepillo.。

O profesor di que non hai que debuxar unha rosa.、Non teño outras ideas, así que non me queda máis remedio que debuxar rosas...。Porén、Porén、é。Creo que podo debuxar algo moi ben só por hoxe. Jejeje、Non é que o faga dende hai tempo, pero por fin estou demostrando a miña capacidade...! Mentres contén o desexo de tararear involuntariamente,、Estaba absorto en debuxalo。Huh、Esta é a cantidade correcta de cansazo.。

As flores non florecerán ata a próxima vez.、O truco para debuxar flores é debuxar tanto como poidas á vez.。arremangarse、Cando non puiden evitar inclinarme cara adiante, pensei: "Eh? Ese é o meu lenzo".。O son do son fíxose máis suave.。Detrás da cadeira, o meu novo lenzo irradiaba beleza branca e pura...。

 

絵画教室の人々−１

ウィリアム・ブレイク　憐れみ　水彩
ウィリアム・ブレイク　憐れみ　水彩

*Esta é unha historia de ficción。non ten relación con ningunha persoa real。Non te enfades se te pareces a alguén。

Gústame pintar。Cando era neno, adulábame e dixéronme que me daba ben.、Lembro debuxar moito porque me eloxiou.。O meu profesor púxoo nunha exposición fóra do colexio e recibín moitos certificados.、A medida que avanza o curso escolar、Por algún motivo, só con debuxar, comecei a sentir os ollos brancos dos que me rodeaban.。Agora podo sentir os meus pais felices con só abrir os meus libros e cadernos.、Antes de que me decatara, deixei de debuxar.。...e esquecinme da pintura.。

Despois de dez anos、Pensei de súpeto。Os familiares tamén me dixeron: "Es un neno egoísta".、Sentín así, así que me encolmei de ombreiros.、En realidade, lonxe de ser egoísta、Quizais vivín a miña vida reprimindo o que quería facer.。Sempre noto as cousas máis tarde que outras persoas.。

O camiño cara a Gejutsu é empinado e longo (ao parecer)。Se miras esa longa viaxe, probablemente non haxa moita diferenza entre ti e nós.、Cando o profesor escribe un pincel no asento ao meu lado,、De súpeto podo ver algo claramente。Supoño que xa me lavaron o cerebro os debuxos da profesora.。Sábeno os veteranos?、"Señores、Non é un pouco bo? ” dun xeito desafiante.。Estás realmente satisfeito?、Estás poñendo unha barreira dicindo "non hai que intervir"?、Profundidade que non poden ver os recén chegados。

Non podo actuar así。Por algún motivo, pido desculpas en canto vexo a cara do profesor.。"Con permiso。Non podo debuxar como quero".。Se podes debuxar como queres, non terás que ir á clase.、A miña boca di exactamente o contrario do que teño na cabeza。Non podo controlar as miñas propias palabras。Estaría feliz se as miñas mans puidesen facer imaxes por si mesmas en lugar da miña boca.、Parece que as miñas mans tocan cepillos (e coitelos, aspiradoras e lavadoras).、Ao parecer, é xeneticamente débil.。non é culpa miña。