暇で頭がボケそう

sërish me diell këtë mëngjes、Dhe pothuajse asnjë erë。Temperatura do të arrijë rreth 3-4 gradë。Djersit kur eci。

Jam shumë i mërzitur kur jam në spital。Në qytet, është e mundur për të vizituar duke bërë porosi këtu dhe atje.、Lëreni vetëm në pyll、Në një vend ku nuk ka asnjë dyqan të vetëm edhe nëse shikoni përreth、Unë nuk mund të bëj asgjë。Bëni një shëtitje në rrugën me dëborë për në një kryqëzim T pak larg spitalit。3 km vajtje-ardhje。nuk kam cfare te bej tjeter。

Unë do të doja të vizatoja një foto、Siç pritej, është e pamundur në dhomën e spitalit。Më së shumti përdor kompjuterin tim për të vrarë kohën。I kam zili njerëzit që mund të punojnë në kompjuter。Kaloni 15 ditë kështu këtë herë。çdo ditë、Duke marrë parasysh këtë përpjekje dhe kohën e shpenzuar për përkujdesje、Forcat që po përpiqen të promovojnë politikën e Ubusuteyama、Nuk do të ulet edhe nëse rritet、Unë mendoj。

病院は人間の学校 / Human school

新雪が少し降ったらしい

今日も病院へ今朝方の新雪で風景がまた化粧し直した車の人は顔をしかめるだろうがただ見るだけの私には大きなプレゼントだ雪が降るたびにそれを貰える有難い暇人だ

病院に来るとふだん意識しない呼吸や食物を口に入れる噛む飲み込む消化吸収排泄という毎日誰もがしていることの有難さを再認識させられるそして死も病院は「人間の学校」でもある

「有難い」ということは感謝すべきだという意味ではない文字通り「有る」ことが難しい(難い)という意味だ私たちはつい医学の進歩とか社会制度とかを過信しがちで死についてもそのぶん何となく余裕ができたような気持ちになりやすい

その過信を病院は時には一層過信させ時には簡単に打ち砕く人間が生き物であり動物であり微妙なバランスを取りながらロープの上を滑るやじろべえであることを病院は教えてくれる

風土 / Climate

久しぶりに雪かきをした何年ぶりだろうか私は無理せず玄関前だけを気温がマイナスになっていたので雪は軽くあまり腰の負担にはならなかった

病院の行き帰り両側には雪をまとった林が延々と続く雪の林を見ていると本当に美しい中学生の頃冬はほとんど毎日のように一人で林の中を歩き回っていたのが懐かしい今でもカンジキをつけてひょいと入って行きたい気持ちになる

街にいると厚着しても寒く感じるのにこちらにいると雪の中にいてもなぜかさほど寒くは感じない自分にとってとても自然な空気・気温のように感じる自分の中のある感覚が外と勝手に交信を始めるようなそんな気がする