Ay: Yanvar 2012

タイムカプセル

12月のベゴニア　　F6　水彩　2011

実家にいる弟から封書が届いた。Ah、例の書類が出来たのだな、と何気なく表を見ると宛名が息子の名前になっている。なんだろ？

弟の簡単な手紙とともに一枚の葉書きが入っていた、と見せてくれたのは、息子が小学校４年生の時に書いた、十年後の、二十歳の自分あての葉書きだった。十年後にも確実な住所を書きなさいと言われ、実家の住所を書いたのだ。自分としては必ず引っ越しをするに違いない（むしろ、して欲しい）との想いもそこに顔を出している。

弟も面食らったようだが、私たちはもちろん本人ももうすっかり忘れてしまっていたらしい。葉書きには三人で那須に行った時の写真が印刷してあった。三脚を使って自分で撮影し、自分でパソコンを使って印刷した葉書きに学校で文章を書いたという。

十年は短い。私たち親から見れば、子どもは図体ばかり大きくなるが中身はちっとも成長していないように見える。でも子どもがそれを書いたときは10歳。それまでの人生と同じ長さの未来など、遠い遠いかなたに違いない。私自身の記憶に照らしてもそうだ。

葉書きの最後に「お父さん、お母さんはどうしているかな。死んでいないといいけどな」とあった。子どもにとって、親は国よりも、社会よりも身近に、血の通う形で自分を守ってくれるかけがえのない存在だ。その存在なしに未来に夢を架けることはできない。親の不幸、不運、無能はそのまま子どもの未来に影を落とす。一瞬、自分はどんな傘をさしかけ、どんな影を投げてきたのだろうと心を探り見た。

東日本大震災で親を失った子どもたちはそうした影さえ失ったのだと、Yenə düşünürəm。「死んでいなければいいけどな」とは、子ども心にそんな現実を感じていることの表れでもある。十年後の今「お父さんがもう少し社会的にまともな人だったらなア」と不運を感じているかも知れない。

子どもは親を選べない。だからこそ子ども自身に理想が必要になるのだ。親を尊敬するという子どもを私は好まない（それ以前に尊敬されない）。（子どもから見て）親など飯と金さえ出してくれればそれで十分という存在だ。親を踏み台に、自分の世界を作って行ければそれで良い。私も10年後の自分へのタイムカプセルを残してみようかと思う。　2012/1/28

大湊（おおみなと）

海上自衛隊大湊基地2012正月

Atama baxmağa getdiyim xəstəxanadan maşınla 2 dəqiqə、Dəniz Özünümüdafiə Qüvvələrinin Ominato Müfəttişinin Baş Qərargahı (keçmiş Yaponiya Hərbi Dəniz Qüvvələrinin Ominato Bazası 60 il əvvəl)。Sakit okean müharibəsinin başlanğıcı、Deyəsən Pearl Harbora hücum üçün birləşmiş donanma burada toplanmışdı)。Hazırda Dəniz Özünümüdafiə Qüvvələrinin Ominato/Hokkaydo Bölgəsi Qərargahıdır.。Yanvarın 3-ü axşam、Bir müddət sonra ilk dəfə sakit qış günü、Bu şəkil xəstəxanadan evə qayıdarkən yolda dayandığım zaman çəkilib.。

İbtidai məktəbdə oxuyanda、Dəniz Oğlanları adlı bir qrup var idi.。Arıq və arıq idim, amma güclü ``dəniz adamı'' obrazı məni cəlb etdi və qrupa qoşulmağa can atırdım.。Bayraq siqnallarını tez öyrəndim (nədənsə onları hələ də xatırlayıram)。Əvvəllər ağ zabit formalarına heyran idim, amma indi bu, yuxu kimi görünür.、Gəmiyə baxır、Mən hələ də bir növ əsəbliyəm。

Mən müharibədən xəbəri olmayan nəsildənəm.。Amma mən uşaq olanda valideynlərim haqqında danışanda düşünürəm ki, onların müharibəyə cəlb olunması ilə bağlı çoxlu rəvayətlər olub.。Müharibədən 20 ildən az bir müddət sonra、Yaddaş hələ təzə olmalı idi.。

ölkə üçün、valideynlər üçün。Özlərinə baxa bilməyən babama, valideynlərimə belə baxdım.。Buna görə üzr istəyirəm.、Mən öz yolumla yaşayacağam、Valideynlərimin narahatlığına gülürdüm.、Öz övladlarıma gəlincə,、Mən də şokdayam.。

Bazanın səsi eşidildi。Mən artıq hər zurnanın mənasını unutmuşam.。2012/1/16

 

 

 

雪について思い出すこと

 

冬の下北（Simokita in winter）2012

Şimokita、Xeyr, qarlı mənzərə gözəldir, təkcə Şimokitada deyil.。Çox vaxt monoxrom dünya adlandırılır.、Mən belə düşünməyə meylli oluram、Öz təcrübəmə nəzər salsam,、Hər kəs xatırlayacaq ki, bu heç vaxt belə olmayıb.。

başqa bir gün、Bu qarlı mənzərəyə toxunun、Yazdım ki, özümü unutduğum bir şeyi geri qaytarmaq üçün evə getmiş kimi hiss edirəm.。Bu, şübhəsiz ki, doğrudur。Orta məktəb şagirdi olduğum üçün ümumiyyətlə çox oxumurdum.、Mən dovşan, odun xoruzu və s. tutmaqla məşğul oldum.、Yolda、İki dəfə xizək sürməyimi az qala itirdim.、Evə gedəndə, demək olar ki, hər axşam kiçik qardaşım və anamla bu barədə danışırdım.。Onlar mənim bədənimin bir yerində kök salıblar.、Belə qar görəndə özümü həyəcanlandırdım.。atam olmadan、2、Mən 3-cüdə dovşan tələsi qurmağa çıxmış ola bilərdim.。ən çox、Əminəm ki, bu olmasaydı, heç evə də qayıtmazdım.。

İlk dəfə ciddi şəkildə rəsm çəkməyə başlayanda、Müxtəlif rənglərdən istifadə etdikdən sonra、Sonluğun monoxrom olduğunu düşünürdüm.、Yəqin ki, əvvəllər belə mənzərələr görmüşəm.。Mən bunu bilməmişdən əvvəl həyata qarışmışdım、Hətta bunu unutmuşdum。Bir dəfə biri dedi ki, mən “fantastika yazıçısı”yam.。Bu, yəqin ki, doğrudur。Nədənsə mən çox kiçik uşaqlıqdan belə hiss etmişəm.。qar fantaziyanı gücləndirir。Qar ölkəsi şanslıdır。