Kategorie: Kuns

'n Skildery deur mnr Yamoto, wat aan die Behavioural Art Association behoort.、ten minste 10 jaar、Ek kyk met belangstelling en respek daarna.。Dit is mnr. Yamoto se werk wat in September 2021 by die Gedragsuitstalling aangekondig is.。Ek wil jou graag een keer ontmoet、Ek het jou nog nie ontmoet nie。

met die eerste oogopslag、Hierdie persoon is waarskynlik 'n skilder wat sterk simpatie het met Hieronymus Bosch en Brueghel.、Ek dink almal voel so。Een daarvan is sy kleur。Die ander ding is my voorkeur vir hoe om die vorm te breek.。Dit lyk of daar baie skilders is wat by hierdie twee dinge pas.、Trouens, daar is verbasend min、Dit sal beperk word tot Bosch- en Brueghel-stylskilders.。

maar、Dit maak nie saak nie.。Wat ek voel uit hierdie foto is、Dit is 'n ware boodskap dat "die wêreld taai is"。konsentriese sirkels、Die komposisie, met sy konkawe middelpunt, lyk soos 'n rat.、Akkuraat en genadeloos” simboliseer die werklike situasie.。Dit is soos 'n skematisering van "slawerny"、Dit lyk vir my。

Terwyl jy so 'n nie-so-prettige situasie verbeel.、Geteken deur die stoïsynse skoonheid van die kleure、As jy 'n tree of twee nader aan die skildery gee,、Daar is seker honderde karakters.、Elkeen van hulle was baie lui (soms het hul broek selfs afgegly).、Doen 'n selfveragtende houding。Sien jy dit as “(subtiel gesteelde) vryheid”?、Of jy dit as "vryheid (in berusting)" sien, is aan jou.、Met inagneming van die kleur en ander algehele samestelling、Amerikaans、Ek dink die optimistiese gevoel van vryheid is heeltemal uitgeskakel.。Aan “Jy wat dink jy is vry”、Jou vryheid kan eintlik so wees、Is dit nog reg?、Ek voel ook dat hierdie 'n skildery is wat ons dwing om onsself hierdie vraag te vra.。

5de dag nadat die Blou Seemeeu kunsuitstalling geëindig het。Dit voel asof omtrent 'n jaar reeds verby is.、In stryd met my gevoelens、Videoproduksie vir die uitstalling vorder nie soos verwag is nie.、Ek kan nie vinnig van plan verander en aanbeweeg na die volgende taak nie.。Ek hou nie van hierdie soort ding nie.。

Dit was twee jaar gelede dat ek 'n potplant genaamd Amazonica gekoop het. Van die naam、Ek was aangetrokke tot die wildheid van die tropiese oerwoud en het dit baie keer geskets.、1Ek kon dit nog nie in 'n werk omskep nie.。Hierdie ou na die blou seemeeu uitstalling、Ek het besluit om dit 'n nuwe held te maak na aanleiding van die bos van begonias.。

Amazonica het 'n eenvoudige vorm、Dit is baie maklik om te skets、Wanneer dit kom by "teken"、Die eenvoud daarvan word 'n hindernis。Die ontwerp is so interessant、Dit is omdat dit moeilik is om geestelike diepte boonop te oorlê.。Met ander woorde、Beteken dit dat dit moeilik is om by Japannese sensitiwiteit aan te pas?。

Wat is Squis?、Die werk om idees te ``organiseer'' voordat die werklike produksie of tekening begin word.。Ek ken nie die oorsprong van die woord nie, maar dis seker Grieks.。In hierdie konsep、Die vorm van Amazonica bly dieselfde。Kleur is gebaseer op groen en versadiging、2-3 tipes met verskillende helderheid。Ek dink daaraan om wit as 'n aksent te gebruik.。Hierdie "wit" is nie net 'n leë spasie nie.、Ek wil dit behoorlik en sinvol uitdruk.。3Die plasing van die verskillende soorte setperke is intuïtief.、Dit is belangrik om "oor die lyn te loop"。Ek wil die prototipe oor 'n paar dae op hierdie blog plaas.。

青いカモメ展が始まった初日、悲しい知らせが会場にいるわたしにひっそりと届いた。

5日前の午後、予定の時間よりだいぶ遅れて、公民館2階の絵画教室に彼女の絵が届いた。でも本人がいない。聞くと1階には来ているという。絵を運んできたのは公民館の職員。なんでだろうと思っていると、その人が車椅子がどうこうとか呟いた。誰が車椅子？と思っているうちに本人が来た。「階段がきつくて」登れず、遅くなったという。心臓が悪いのだ。肩で息をしている。

こんな時になんで無理して持ってくるんだ、休まなくっちゃ、とわたしは言ったが、どうしても見てもらいたかった、sê。絵が届いたとき、最初の一瞥で彼女のこれまでで一番の絵だと思っていたので、そう告げた。「少し修正するとすればここ」と欠点とも言えないような小さな点を指摘した。maar、今やらなくてもいい、まずは体を大事にして休まなくちゃ、と付け加えたが、まさかそれが最後の会話になるとは思っていなかった。

作品の配置計画を考えているとき、わたしは彼女の絵を目立つところに置こうと決めていた。もちろんどこにおいても目立つ絵ではあったが、同じように悩みながら描いている仲間に、こんなふうにのびのび描けばいいんだよ、と彼女の絵を通じてメッセージを送りたいと考えたからだ。ある意味で、彼女は今のわたし自身の絵に対する問題の一部を肩代わりしてくれていた。線と面の関係、それらと色の関係という造形性の問題。そしてそれと「作者個人」を結び付けるという、まったく次元の異なる、でも芸術にとって避けて通れない課題に対する追及を、彼女はわたしと同じゴールを目指して進めてくれていた。miskien、彼女自身もそう感じていたと思う。それはある意味で楽しくもあったろうが、結構きつくもあったに違いない。en、わたしより一歩先に見事な答えを出してくれた。

残念という言葉ではたりない。時間が経つにつれてだんだん喪失感が深くなってくるが、そう思いながらも半分くらいは、まだ何かの間違いではないかという気持ちが拭い去れない。次の絵、その次の絵も見せてもらいたかった。彼女はこのブログもよく読んでくれて、時々感想も聞かせてくれた。それを聞きながら、次のブログで関連したことを書いたり、それに関わる絵を載せたことも何度かある。絵を見ると、そんなこまごましたことも含め、彼女の人生がすべてそこに描かれてあるような気がする。