ის, რაც ადამიანებს ლამაზად მიაჩნიათ (აუცილებლად არ არის რაღაცეები), ალბათ განსხვავებულია თითოეული ადამიანისთვის.、ეს ასევე მნიშვნელოვანია。თუნდაც ერთი და იგივე ადამიანის შიგნით、ზრდის პერიოდში და სულის გაღრმავების პროცესში,、მიზანიც უნდა შეიცვალოს。და、ბევრი დავიწყებულია、იკარგება。სილამაზე წარმავალია。
პირველ სიზმარში ვფიქრობდი。მე、როგორ ფიქრობთ, რა არის ნამდვილად ლამაზი?、და。არც ის、მე ვირჩევ, რომ ეს არ მქონდეს.、უცებ გავიფიქრე: `ალბათ თოვლია~.。
უკანდახედვით、თოვლიანი სცენების დახატვა ახალ წელს დავიწყე.、წარმოვიდგინე, რომ სიზმარში უნდა გამოჩენილიყო.、მანამდე、მაინტერესებს ბევრ ლამაზ ნივთს ვყრიდი ჩემს თავს.、ასევე მახსოვს სევდიანი ფიქრებით ვივსებოდი.。
მოგონებების ყუთიდან、პანიკის გრძნობით、სათითაოდ გამოვყავარ დაკარგული „სილამაზე“ (ყველა არის、მეცინება იმაზე, თუ რამდენად ბრტყელია, როგორც ქაღალდზე გამოსახული სურათი.)。და、რაც უცებ ჩემს ხელზე გამოჩნდა、პატარა ქვებზე მიწებებული თოვლი იყო.。ჩემს საყვარელ ტყეში、ნახევრად გაყინულ თოვლს თითებს ვისვამდი.。
Ის არის、თოვლის ფერი არ იყო თეთრი。ქვის ფერი თანდათან გამჭვირვალე ხდება、დაკბილული、ფერი კი ბავშვის ლოყებს წააგავს ქარს.、ზედ ერთი-ორი პატარა ნემსისმაგვარი კრისტალიც დგას.。სამუდამოდ、ვისურვებდი, რომ შემეძლოს უბრალოდ დახატვა、ამაზე გაღვიძების შემდეგაც ვფიქრობდი.。