სახლში მყოფი ჩემი უმცროსი ძმისგან კონვერტი მივიღე.。ოჰ、სამაგალითო დოკუმენტი შეიქმნა.、შემთხვევით გავიხედე წინ და დავინახე, რომ მისამართი ჩემი შვილის სახელი იყო.。რა არის ეს?
ჩემი ძმის უბრალო წერილთან ერთად საფოსტო ბარათიც იყო.、რაც მან მაჩვენა იყო、ეს მაშინ დავწერე, როცა ჩემი შვილი დაწყებითი სკოლის მე-4 კლასში იყო.、ათი წლის შემდეგ、ეს იყო საფოსტო ბარათი, რომელიც ჩემს მიმართ 20 წლის ვიყავი.。მითხრეს, 10 წლის შემდეგაც დაწერე სწორი მისამართი.、მშობლების მისამართი დავწერე.。პირადად მე დარწმუნებული ვარ გადავიტან (უფრო სწორად)、ამის სურვილი) იქაც ჩანს.。
ჩემი უმცროსი ძმაც კი გაოცებული ჩანდა.、როგორც ჩანს, ეს არა მარტო ჩვენ, არამედ თავად ადამიანსაც სრულიად დავიწყებული გვქონდა.。ღია ბარათზე იყო დაბეჭდილი ფოტო, როდესაც სამივე წავედით ნასუში.。თავად გადაიღეთ სურათი სამფეხის გამოყენებით、სკოლაში ღია ბარათებზე წერდა, რომ კომპიუტერით ბეჭდავდა თავს.。
ათი წელი ცოტაა。ჩვენი მშობლების გადმოსახედიდან、ბავშვები მხოლოდ ფიზიკურად იზრდებიან, მაგრამ მათი შინაგანი ნაწილი საერთოდ არ გაიზარდა.。მაგრამ ბავშვი 10 წლის იყო, როცა ეს დაწერა.。მომავალი ისეთივე ხანგრძლივობით, როგორც თქვენი ცხოვრება იმ მომენტამდე და ა.შ.、შორს უნდა იყოს, შორს。ეს მართალია ჩემი მოგონებების ფონზეც კი.。
საფოსტო ბარათის ბოლოს წერია: ``მამა.、მაინტერესებს დედაშენი როგორ არის?。იმედია არ მომკვდარა''.。ბავშვებისთვის、მშობლები უფრო მნიშვნელოვანია ვიდრე ქვეყანა、უფრო ახლოს ვიდრე საზოგადოება、ის შეუცვლელი ადამიანია, რომელიც ჩემი სისხლით მიცავს.。ამის გარეშე ჩვენ ვერ ავაშენებთ ოცნებებს მომავლის შესახებ.。მშობლის უბედურება、ცუდი იღბალი、არაკომპეტენტურობა ჩრდილს აყენებს ბავშვის მომავალს.。ერთი წუთით、როგორი ქოლგა უნდა წავიღო?、გულში ჩავიკვლიე, რა ჩრდილს აყენებდა.。
ბავშვებმა, რომლებმაც მშობლები დაკარგეს აღმოსავლეთ იაპონიის დიდ მიწისძვრაში, დაკარგეს ეს ჩრდილიც.、ისევ ვფიქრობ。რას ნიშნავს "იმედი მაქვს, რომ არ მკვდარი ვარ"?、ეს ასევე აჩვენებს, რომ ბავშვები ამ რეალობას გულში გრძნობენ.。ათი წლის შემდეგ შეიძლება თავი უბედურად იგრძნოთ და იფიქროთ: `მე ვისურვებდი, რომ მამაჩემი ყოფილიყო სოციალურად უფრო წესიერი ადამიანი.。
ბავშვებს არ შეუძლიათ მშობლის არჩევა。ამიტომ თავად ბავშვებსაც სჭირდებათ იდეალები.。არ მიყვარს ბავშვები, რომლებიც პატივს სცემენ მშობლებს (მანამდე მათ არ სცემენ პატივს)。(ბავშვის გადმოსახედიდან) სანამ მშობლები უზრუნველყოფენ საკვებს და ფულს, ეს საკმარისია.。მშობლების გამოყენება საფეხურად、თუ შეგიძლია შექმნა შენი საკუთარი სამყარო, ეს კარგია.。ვფიქრობ დროის კაფსულა დავტოვო ჩემთვის 10 წლის შემდეგ.。2012/1/28
