კატეგორია: Art

絵を描くひとびと

「デンドロビウム」　水彩

6月1日、埼玉県浦和市にある、県立近代美術館で第72回埼玉県展を見てきた。土曜日だったこともあり、出品者も含め、案外大勢の人が見に来ていた。学校帰りの高校生（たぶん出品者だ）や多くの高齢者が目立った半面、20代~50代くらいの人はとても少ない。それがたぶん今の社会状況を示しているんでしょう。

審査にかかる出品数は毎年1000点を超える。かつては1500点を軽く超え、入選率も3割ちょっとしかなかった。いろいろ工夫をして（良かったかどうかは判断が分かれよう）、入選率は若干緩くなったが、それでも半分以上は選外になる。その中で受賞者になれるのは、たった16人だけ。さらにその上の無鑑査（出品すれば必ず陳列されるという権利）になるには、原則3回受賞しなければならないというルールがある。審査員がほぼ全員入れ替わる現在のシステムの中で、それは厳しすぎるのではないか、という話もちらほら出ているらしい。

会場で何人か知り合いの人と会い、何人かが故人になったことを知った。出品をつづけている人の作品を見ても、すっかりかつての面影のない作品もある（わたしもその一人かも）。მაგრამ、それはたくさんの作品群の中で見るから。個人の流れの中でじっくり見れば、きっとそれなりの存在価値を持って制作されているのだと思う。
　高校生たちの出品はあっけらかんとしている（ように見える）が、入選した作品を見るとモヤモヤした傷つきやすさのようなものを感じる。中には驚くような技量を見せる人もいるが、多くは画面を埋めるだけで精一杯。勉強もあるのだから、それで十分立派だ。部活の先生の指導もあるのか、あまり破綻がないのが、かえって残念と言えば残念な感じ。

入選、受賞率だけ見ると確かに厳しい数字だが、そこに若い（あるいは現役バリバリの）精鋭たちが集まって、過熱しているかといえば、それはない。そういう人たちはもっと厳しい別の世界を求め、作っている。Ამ თვალსაზრისით、県展は現代と同時代進行しながら、過去を重くまとった別ワールドになりつつあるのかな。不自由な脚を引きずりながら、身の丈ほどもある作品を、子どもや孫の手を借りて出品する人たちを見ていると、それでもここに大事な世界があることを知る。

სიყვარულის სიღრმე 2

"Sakura ー 2024 ・ მაისი" აკვარელი F6

რა არის "სიყვარულის სიღრმე"?、საბოლოო ჯამში, ეს არ არის ძალიან ახლოს "ღრმა ინტერესთან"、მე ვფიქრობ。მაგალითად、სხვა დღეს、მე დავწერე ფუჟიკო ჰემინგის შესახებ、მისი სიყვარული ფორტეპიანოსადმი、ფორტეპიანოსადმი ინტერესი、ინტერესის სიღრმე და、ვფიქრობ, თავად ადამიანი ვერ განასხვავებს ამას.。

მშობლების სიყვარული შვილების მიმართ、რას გრძნობს ბავშვი、აზრი、როგორ არის ახლა?、ისინი დაინტერესებულნი არიან、შესაძლებელია თუ არა ინტერესის სიღრმის გადაკეთება?。თუ აიძულებთ თავს განცალკევებას、როგორ ცდილობთ მასთან ცხოვრებას?、შეიძლება არსებობდეს განსხვავებები აქტიურ პოზიციებში、მის შემთხვევაში、ვფიქრობ, ძალიან ცოტა განსხვავებებია。

რა თუ、თუ იდეა სწორია、მაგალითად、შეიძლება ითქვას, რომ ფერწერისადმი სიყვარულის სიღრმე შეიძლება იყოს ინტერესის სიღრმე და მხატვრობისადმი ინტერესი.。თუმცა、ეს რა არის、ადამიანები, რომლებიც არ ხატავენ, უფრო ნაკლები სიყვარული აქვთ ფერწერისადმი, ვიდრე მათ, ვინც ხატავს.、ეს საერთოდ არ ნიშნავს。ხატვა მომწონს、მე მიყვარს ყურება、ვფიქრობ, ისინი ყველა განსხვავებულები არიან。მე არ დავხატე、ჩემი საყვარელი მხატვარი、სამუშაო、ხელოვნების ისტორია、ხელოვნების პერიფერიული ტექნიკა და ა.შ.、რა არის ინტერესი?、არ აქვს მნიშვნელობა რომელია, თითოეულს ექნება რაღაც ღრმა და ღრმა.。
მოკლედ、გვერდიგვერდ、იმ ნივთებისთვის, რომელთა დასრულებაც შეუძლებელია、გაზვიადება იქნებოდა იმის თქმა, რომ ყველა მათგანს სიყვარულს გრძნობს?。იქნება ეს ტკბილეული, ან რამენის სიყვარული、შენზე რაღაც ნამდვილად იქ იქნება、მაგალითად, დრო、მაგალითად, ფიზიკური ძალა、მაგალითად, ფული、მაშინაც კი, თუ ეს ტვირთია, არსებობს ერთგვარი იმპულსი, რომ "უფრო მეტი ვისწავლოთ" ან "გვინდა, რომ ღრმად იყოს ჩართული".。იქნებ შეგვიძლია ვუწოდოთ მას სიყვარული、Ეს ნიშნავს。

ჩვენ არ ვართ მანქანები。მას არ აქვს იგივე სიზუსტე ან ძალა, როგორც მანქანა。არც ისე ადვილია გამოყენება, როგორც კომპიუტერი ან სწრაფად გამოთვლა.。შეცდომა、ზედმეტი ნივთების გამეორება。მაგრამ მე ვერ გავჩერდები、რამ მინდა ვიცოდე、აქ არის რაღაც。ეს იგივე არ არის, როგორც სიყვარული?
მოათავსეთ ხელი მკერდზე და იფიქრეთ ამაზე。რამე გიყვარს?。

სიყვარულის სიღრმე

ピアニスト、フジコ・ヘミングさんが亡くなった。26日のNHKで（追悼の）特集番組を見た。彼女のことを知ったのもNHKの特集番組で、იყო。あれから25年も経っていたことに驚いた。

演奏家にとって楽器はまさに自分の一部、とあらためて思いを深くした。病院で、「ピアノはもう弾きたくないと思う」と言った。「と思う」というのが面白い。このひとは、本当に自分を突き放していて、まるで他人を見るように自分を見ている人なんだ、ვგრძნობდი ამას。მაგრამ、ピアノに対してはそうじゃない。ピアノこそ自分自身、とでも言っているようだ。鍵盤という神経に触れば、指が自然に動いていくような。

リストとショパンを深く敬愛し、その人生に自分を重ねて、ピアノの旅をする。自分（＝ピアノ）を最高に高めてくれるその二人との一体感があるのだろう。リストがピアノを弾いているのか、自分がリストを弾いているのか、時空を超えての一体感。わたしなど凡人では想像もできない高みでの音楽の楽しみ。芸術への深い愛（音楽と言わず、あえて芸術と言いたい）。この深さを持ち得ることを「才能」と呼ぶんだろうと思う。

つまらなく、上手な絵がある。山ほどある。ეს ალბათ、愛が薄いか、別のものを愛しているから。愛が薄いのは、ある意味で仕方がない。それも才能だから。画面から何かが伝わってくるとき、それが愛の深さなんだな、と分かった気がする。