უკვე დავწერე, რომ გასული წლის ნოემბრის ბოლოს დავიწყე სიარული.。მაქსიმუმ სამდღიანი ბერი、მე თვითონ ასე ვფიქრობდი ნახევარი დროის განმავლობაში.、(ვაუ!) ეს ჯერ კიდევ გრძელდება.。ალბათ、ვფიქრობ, მე მაქვს ისეთი პიროვნება, რომელიც ადვილად არ მომბეზრდება.、კორონას გამოც、ხანდახან სხვა საქმე არ მაქვს、ალბათ ამიტომაც გრძელდება。
სულ რაღაც 2 თვის შემდეგ、ეს არის სიარულის შედეგი。წონა -4 კგ 1 კგ მიზნის წინააღმდეგ。მიღწევის მაჩვენებელი 400%? წელის გარშემოწერილობა არ გამიზომია.、მე ვფიქრობ, რომ მუშაობდა, რადგან ორი ღვედის ხვრელი განსხვავებულია.。თითქმის ყოველდღე დავდიოდი 10000-დან 12000-მდე ნაბიჯით (7-დან 8 კმ-მდე).。არის ერთი დღე, როცა არ დავდივარ.、მხოლოდ 380 ნაბიჯი იმ დღეს。იმიტომ რომ ცუდი ამინდი იყო、სიარულის შეგნებული უნდა ვიყო、Ეს არის ცხოვრება。
ბონუსი：① ვგრძნობ, რომ ფეხები და თეძოები გამიძლიერდა ② ზურგის ტკივილის დროს თითქმის აღარ ვიყენებ კომპრესებს ③ შევიძინე საბაზისო ცოდნა კვების შესახებ ④ ვსეირნობ, როცა შორს ვიყურები (დილით ადრე შევწყვიტე სიარული)、როგორც ჩანს კარგია თვალებისთვის...。
მაგრამ、პრობლემა აქედან იწყება。მიზანი მალე მიიღწევა、თუ მინდა გავაგრძელო, ამ მიზნისთვის „მიზანი“ მჭირდება.。არც სიარული არ მიყვარს.、უფრო ლამაზი პეიზაჟები მჭირდება გასაგრძელებლად.。თუ დიეტა თავისთავად არ არის მიზანი、"ჯანმრთელობა"? მაგრამ、მე არ ვარ ჯანმრთელობის შეგნებული დასაწყისისთვის.、ეს ალბათ არ შეგინარჩუნებთ მოტივაციას.。ჰმ、პრობლემა სერიოზული გახდა。ბონუსიც、ადამიანის ბუნებაა, რომ მუდმივად გრძნობდეს თავს უკმაყოფილოდ ერთი და იგივე ბონუსით.。ეს ასევე ღრმა პრობლემაა.。Ვინ არის?、კარგი სიბრძნე。
