დედაჩემი გარდაიცვალა。30 მაისი 23:57წერტილი、თითქმის შუაღამეა。მარტო დავრჩი საავადმყოფოში.、მე ვიყავი (ან უნდა ვყოფილიყავი) დედაჩემს, რომელიც მძიმედ სუნთქავდა.。
მაგრამ、ხის ბერივით ვარ、მხოლოდ იმიტომ რომ შენს გვერდით ვიყავი、მე ვერ შევძელი ჩემი, როგორც დამსწრის როლის შესრულება.。ისეთი შთაბეჭდილება დამრჩა, რომ ექთნების ცენტრში მეთვალყურეობდნენ.、რატომღაც ვერ გამიჩნდა იდეა, რომ ჩემს წინ მონიტორზე ღილაკზე დამეჭირა შესამოწმებლად.。იმიტომ რომ მტკივნეულად გამოიყურება、მაშინაც კი, თუ მედდასთან ერთად შეცვლით თავისა და კისრის პოზიციას,、მე თვითონ ვერ მოვიფიქრე მონიტორზე ყურების იდეა.。არ ვიცოდი როგორ გამეკეთებინა.。უბრალოდ დააჭირეთ ღილაკს。მიმდინარეობს გულის გაჩერება、მითხრეს, რომ სუნთქვა გამიჩერდა.、პირველად ეს გამახსენდა და ღილაკს დავაჭირე.、ვნახე სიტყვები "გაურკვეველია"。
ბოლოში、როცა დასასრული ახლოვდება, ვურეკავ ჩემს უმცროს ძმას და დას.、სიკვდილთან შეხვედრის ჩემი როლი ვერ შევასრულე.。მიეცით ექთანს დეტალური მკურნალობა、დაე, უსაფრთხოდ დარჩეს დილამდე、როლი ვერ შეასრულა。რატომ რჩები საავადმყოფოში?、ამის ცნობიერების ნაკლებობა、მოკლედ, მხოლოდ ის შემიძლია ვთქვა, რომ სისულელეა.。