久しぶりに描いた / Got good feeling

 

はまなす 水彩F4(部分) 2012

ამ ხნის განმავლობაში პირველად დავხატე აკვარელი.。ბოლოს როდის დახატე?、აღარ მახსოვს。არამგონია ეს იყოს ოთხშაბათამდე, 7 მარტამდე მაინც.。მერე、ჯერ ერთი თვეც არ გასულა、Ინტუიციურად、ისე გაჭრა, მგონი უკვე წლები გავიდა.。

I painted a wator colour’s today. I don’t know when I did the latest one. I suppose it was within a month, but I feel for long time passing.

ძალიან ბევრია დახატული。ეს არ ნიშნავს, რომ ბევრი ზედაპირია შესაღებად.、ფიქრის გარეშე、ეს ნიშნავს, რომ ნახატი ერთფეროვანია.。ეს ალბათ ნიშნავს, რომ ეკრანი და სენსაცია არ არის სინქრონული.。

This is over painting, I think. It means that was painted too much narrative without deep thinking. It shows us the gap between this expression and my feeling.

მაინც ვგრძნობ წერის სიხარულს ეკრანზე დიდი ხნის გამოსვლის შემდეგ.。ეს კარგია。ბოლოს და ბოლოს, მე ვარ ადამიანი, რომელიც ენერგიით ვიღებ ხატვით.、ისევ ვიგრძენი。

Althogh, It seems that filled with joy on this picture. It has good feeling. I got a new understanding of myself who could refresh with paiting pictures. 2012/4/3

 

父が亡くなった   My father was dead

父の作った山

მამაჩემი გარდაიცვალა。201213 მარტს, 08:22 საათზე。მამა ბოლო ამოსუნთქვას იღებს 5、6 საათის წინ、ჰაჩინოჰეს მიღმა მატარებლები დიდთოვლობის გამო შეჩერდა.、ჩემი ძმის მანქანით საავადმყოფომდე მივაღწიე.。მომენტი, როდესაც მონიტორზე პულსის სიხშირე გახდა 0、მხოლოდ მე და მამა ვიყავით საავადმყოფოს ოთახში.。

My father was dead. მარტი 13 in 2012, at 8:22 in morning. I just was in time for his death before 5 or 6 hours with my brother. Outside was in the snowstorm as impossible as relate the train from Hachino-he to Oh-minato. When his pulse was disappear from the moniter, I was there with only my father in that room.

საავადმყოფოში მისვლისთანავე მამაჩემის სახე დავინახე、ვგრძნობდი, რომ მამაჩემის სიკვდილი ახლოს იყო.、მეორეს მხრივ、რაც მოვედი, რაღაცის გაკეთება შემიძლია、მიუხედავად იმისა, რომ ექიმმა დიდი ხნის წინ დამიტოვა (მთავარი ექიმი სახლში არ წასულა და იქ დარჩა, მიუხედავად იმისა, რომ მორიგე არ იყო)。ეს იყო ალბათ სიკვდილის საწოლის გამოცხადება.)、ყოველგვარი საფუძველის გარეშე ვფიქრობდი。სინამდვილეში, მამაჩემი ისე გარდაიცვალა, რომ ვერაფერს აკეთებდა.。

When we arrived, soon I felt he would be die in not so longtime. The other side, I had strange confidence that I could save his own life unfounded. At that time, his doctor has been gived saving his life up already I guess. Actualy I couldn’t do anything as completly for my father, I must be allowed the fact of his death.

მამას ვერ დავეხმარებოდი? მე ვფიქრობ。6 თვე、მინიმუმ 3 თვე、ახლაც ვფიქრობ, რომ მამაჩემის გამოჯანმრთელება შემეძლო, მის მოვლაზე რომ მექნებოდა აქცენტი.。მიზეზი, რის გამოც ჩვენ ეს არ გავაკეთეთ, ის იყო, რომ ჩვენ პრიორიტეტად მივიღეთ საკუთარი ცხოვრება.。ვერ დავეხმარები, თუ იტყვი, რომ მიგატოვე。მამაჩემს სურდა ჩემთან შეხვედრა、რატომ არ გააკეთე ეს?、იქნებ კითხვის სურვილი გაჩნდა。

I wonder if I can do saving my father’s-own-life ? I have been imagined that he might be Come-back to our family, if I could take him care with apply myself, just while 6 or minimum 3 months. Althogh I couldn’t, because I have to keep the life of my own family. Was I abandand him? He wants to complain to me, I wonder?

ფოტოზე ქარის წისქვილის ქვეშ ბნელი ტყე მამაჩემის მიერ დარგული კედრის ტყეა.。საბოლოო გათხელება დაასრულა მამაჩემმა, რომელსაც თავად უყვარდა მთები.、ტყის ფაუნა, ერთმანეთის დიდი სივრცით არის、აშკარა განსხვავებაა ხელუხლებელი ტყისგან.。როგორც ჩანს, 50 წელზე ცოტა ნაკლები გავიდა ხეების დარგვის შემდეგ.。დროთა განმავლობაში ის მშვენიერი ხე გახდება.。ეს არის ჰაიაში, სადაც მამაჩემის გული რჩება.。

There is my father’s tree planted property that was viewed dark place in this picture. That is having good condition for trees now as he loved trees and its emvironmental nature. These trees just are little for use since only 50 years after his planting. They will be glowing up gradually. This mountain reminds me to him. 3/27

肖像 Portrait

サージェント/sargent ; Lily,lily,,.(ნაწილი)

მამაჩემი თავს კარგად არ გრძნობს。ერთ დილას უცებ გავიფიქრე。მამაჩემის პორტრეტი არ მაქვს。

My father has been bad for three weeks. One morning, I found that I didn’t have his portrait I painted.

მე ვარ მხატვარი。მეტიც, მთავარი თემა ადამიანებია (თუმცა რთულია მას პორტრეტი ვუწოდოთ).。მიუხედავად ამისა、მამაჩემის პორტრეტი არ არის.。მამა, დედა, ცოლი, ძმა、არც ერთი ჩემი ახლობელი არ დავხატე.。ბევრი ავტოპორტრეტიც კი არ არის。როცა ბაბუაჩემი გარდაიცვალა、ჯერ კიდევ თბილ სხეულზე სიკვდილის ნიღაბი დავხატე.。დანარჩენი ჩემი შვილია、არსებობს მხოლოდ რამდენიმე შემთხვევითი ესკიზი.。

Although I’m a professional painter, but I have not painted any portraits of my relative’s. Even my self-portrait is also. In exeptional cases, one portrait of my grand-father was painted as his deth-mask just when he died, I did it on his body like a horse riding. Other is even a few my son’s, occasionaly.

რაც უფრო მეტს ვფიქრობ ამაზე、ეს უცნაური ჩანს。ყოველთვის მაინტერესებდა ადამიანის სახეები და ჟესტები.、ვფიქრობდი, რომ უფრო ღრმად ვაკვირდებოდი საგნებს, ვიდრე სხვა ადამიანები.、Რას ნიშნავს ეს?

I feel that’s the more strange, the more thinking. Althogh I’ve been keeping curiosity about human’s faces, human’s manner and I believed I was a good human watcher, why I didn’t do that?

ჩემს ოჯახს ძალიან დიდი ცხოვრებისეული გრძნობა აქვს.、ეს ნიშნავს, რომ ისინი ამოღებულნი არიან ფერწერის საგნიდან? მაგრამ、არა მგონია, რომ სიცოცხლის განცდასა და მხატვრობას შორის იყოს წინააღმდეგობა.。

Is this mean that the family is too close to me for object of painting pictures? However, I think that is consistable.

ამიერიდან მე ვიქნები შეგნებული ჩემი და ჩემი ოჯახის შესახებ.、დავხატოთ ნაცნობი ადამიანი。ნაცნობი მოტივებიდან、კარგი სურათების შექმნის მრავალი მაგალითი არსებობს.。

I will painting many portraits of my familial people after now. It goes without saying that the greatworks will be born from a famirial goods or things for artists.