ვცადე Starbucks-ის დახატვა...

სტარბაქსის ესპრესოს დახატვა  (CG ესკიზი)

მე დავხატე "სტარბაქსი"。მე ვფიქრობ, რომ ეს შესაფერისია დამწყებთათვის მარტივი შეღებვის გამო.、ეს ვიყიდე, როგორც საკლასო მოტივის ნიმუში (თუმცა ჩემს სახლში ვიღაცამ უკვე დალია).。

თუ დააკვირდებით、მხოლოდ ბნელი ადგილებიც კი იყოფა რამდენიმე ეტაპად.、უფრო მეტიც, განსხვავება სიკაშკაშესა და სიბნელეში ძალიან მცირეა (დახვეწილი)。თავი დავანებე, რადგან არ მეგონა, რომ კლასში ყველას შეეძლო ამის გამოხატვა საღებავით.。ალბათ ეს არის ამ დიზაინერის სიამაყე.。

ვთქვათ, ხატავ "აკვარელით"。აკვარელი არის ხელოვნების მასალა, რომელსაც შეუძლია მხოლოდ ერთი გზა გაიაროს, მსუბუქიდან ბნელამდე.。მაშინაც კი, თუ თქვენ შეგიძლიათ განასხვავოთ ფერები、იმისათვის, რომ სიკაშკაშე შევინარჩუნოთ მითითებულ დიაპაზონში、ბალანსის შედარებისას აუცილებელია მინიმუმ რამდენიმე ფენის წასმა.。თუ ფუნჯით ხატავთ, ყოველთვის იქნება გარკვეული შეუსაბამობა (თუმცა ეს კარგია)。Ამის შემდეგ、რათა შორიდან ნახვისას მკაფიოდ განისაზღვროს、თუ ის დიდი ზომის არ არის、ძნელია გარჩევა。ინტერნეტში და რეალური მასალები (საღებავები)、მგრძნობელობის განსხვავების მაგალითი არსებულ მასალებს შორის (როგორიცაა ქაღალდი)。

რას ვგრძნობ, როცა მსგავს რაღაცეებს ​​ვიწყებ、იყო "დიზაინერი" გასაოცარია.。ჩემთვის, რომელმაც ვიცხოვრე "ხელოვნების უზენაესობით"、სადღაც, შეიძლება ქვეცნობიერად ვიგრძენი, რომ დიზაინს ზემოდან ვუყურებდი, როგორც „ხელოვნებას“ ნაკლებს.。ბოლო ესკიზების მეშვეობით、ამაზე სერიოზულად ვფიქრობ。

კარამელის პოპკორნი

კარამელის პოპკორნი (CG)

რამდენი წელია რაც პოპკორნი ვჭამე?。მე მხოლოდ მახსოვს, როცა ჩემი შვილები პატარები იყვნენ.。არა ის, რომ განსაკუთრებით მინდოდა მისი ჭამა.、ისე მინდოდა დამეხატა, თითქოს სახურავი ღია იყო.。ჩემი არჩევის მიზეზი ის იყო, რომ ჩანდა, რომ ის შეიძლება გამოეყენებინათ ნახატის მოტივად - ვწუხვარ მწარმოებლის გამო, როცა ამას ვამბობ.、გემო დიდი ხნის შემდეგ ისეთი გემრიელია。

ისევე, როგორც კანჯიში არის „ინსულტის ბრძანება“.、მსგავს ჩანახატებსაც კი აქვთ "ნახატის რიგი"。რა თქმა უნდა, შეგიძლიათ დახატოთ ამ წესების გარეშე, მაგრამ ეს ბევრად უფრო რთული იქნება。არ არსებობს "ოფიციალური" ბრძანება.、არის შემთხვევის მიხედვით、მხოლოდ რაღაცის დადგენა შესაძლებელია გამოცდილებიდან.。იქნებ არის წესი、ეს შორს არის。

დღესაც თითქმის ორი საათი ვიხეტიალე სუპერმარკეტში.。როგორც კი რაიმეს გადაწყვეტთ, დააბრუნეთ თაროზე、თუ გვერდიდან უყურებთ, შეიძლება ეჭვი შეგეპაროთ და გაგიკვირდეთ: "რას აკეთებ?"。ხვალ (უკვე დღეს) არის "(სარდინის) თვალის დარტყმა"。საკლასო ოთახში თევზის სუნი ასდის... ეს სურათების გამოა.。გთხოვთ მოთმინება。

至福の粒つぶ

パソコン内の写真を検索しているうちこんな写真を見つけた「ウニの歯」の鋭さ巨大さのことをブログに載せた時のものだデータには2018年7月15日とある下北半島から弟が送ってくれた4kgの活ウニをアトリエで剝いている下着のシャツを裏返しに着ているのが笑ってしまう

「いい時間だなあ」と思う高価なウニを立派なお店で食べるのではなく自分で剥いて食べたいだけ食べるなんという贅沢な夕餉になったことだろう。მაგრამ、そういうモノのことではなくたぶんそれらすべてが繋がって自分が解放された時間だったから

「一瞬を大切にしよう」と最近つよく思うようになった「時間は一瞬一瞬の積み重ね」ではなくむしろ逆に「一瞬にこそ時間は濃縮されている」のではないかとも。და、もしかするとそんな一瞬たちが「幸福」の粒つぶなのではないかなどと

მაგრამ、どうやったらその一瞬一瞬に立ち会えるのだろう至福のひとときが誰にでも偶然に頻繁に訪れるなどと思うのは難しいそのうえその瞬間にあるときなぜか気づかずに過ぎ去ってしまうもっと敏感にならなくちゃ、მე ვფიქრობ。