თვე: სექტემბერი 2020

Apple-Blue

「 Apple – Blue 」 2020

昨日から「青いカモメの会・絵画展」が始まった（20日16:00まで）。その搬入のため作品を車に積むとき、პირველად შევამჩნიე。"Ის არის!、仕上がってない」。

思い出してみると（出品作は「頭の中ではすでに仕上がっていただけ」で）、目の前の別の作品が、今にも奈落に落ちていきそうで、それをなんとか救い出そうと、数日「 ICU」 状態で一生懸命になっていたのだった。

「奈落の底に落ちそう」だった絵がこれ。いろいろ手を尽くしたが、すでに落ちてしまっているかもしれない。რა、地獄のような風景にも見えるし。「Blue」とつけ足したのは、気分がとてもブルーだったから。手当ての甲斐なく、絶命した患者を見下ろしているDr.になった気分だ。

がっかりしながら眺めていると、なんだか情けない「自画像」にも見えてきた。1950年代の旧式ロボットの図体に、イカれたゼンマイ仕掛けの「脳」を載せた自画像だ。「何を描こうと、すべて自画像」と常々心しているが、その意味では、これはまさしく私の絵以外ではありえない、と思えてくる。あまり楽しくない、生き方もその表現もチグハグ。მაგრამ、とりあえずもう一枚描いてみたほうがいいんじゃない？と絵自体がそう言っているように見える。「いかに裸になれるかが本物かどうかの分かれ目だ」と、誰かの言葉だったか、私自身の想いだったかもう思い出せないが、こんな絵を描く以上は、私も（もうしばらくは）ゲージツ家なのかも…だ。

ლურჯი თოლია...გამოფენა

"ლურჯი თოლია" 2020 წელი

უფრო სწორად, ეს არის "ლურჯი თოლია საზოგადოების ფერწერის გამოფენა"。იწყება ზეგ, 15 სექტემბერს (სამშაბათი)。თუნდაც თოლიების თემაზე შეხვედრაზე、თოლიას სურათიც კი არაა.。ეს არის ფერწერის კლასის გამოფენა სახელწოდებით "ლურჯი თოლია საზოგადოება"。რა ჰქვია კლასს?、ჩვენი ბლოგის სახელით。

წელს უკვე მე-7。შეიძლება შეუსაბამო სიტყვაა, მაგრამ、უბრალოდ შეხედე ასაკს、მხატვრული გამოფენები მოხუცებისთვის (სკოლის და კონკურსების გამოკლებით)、გამოფენები მთელ იაპონიაში、ამ თვალსაზრისით, ისინი გახდნენ მსგავსი)。რაც "გახდილია" არის、დროზე მეტის გაჩერება შეუძლებელია、გარკვეული გაგებით, ამის შველა არ შეიძლება。მაგრამ、ყოველწლიურად ნელ-ნელა、მიხარია, რომ დონე მატულობს。

ცოტა მიშოა、ეს იმის დასტურია, რომ თითოეული წევრი გულწრფელად დგას ნახატის წინაშე.、ის ასევე თითოეული საკითხის გამოწვევის შედეგია.、მე ვფიქრობ。რა თქმა უნდა、მე არ ვარ პროფესიონალი、არის ფიზიკური პრობლემებიც、ჰკითხეთ მსოფლიოს თქვენი მუშაობის შესახებ、ისე არ არის, რომ მძიმედ სუნთქავ.。მაგრამ、უბრალოდ ნახატი、არ დასცინოთ და იფიქროთ, რომ ეს უბრალოდ თამაშია დაბინდვის თავიდან ასაცილებლად.。ბოლო ნამუშევრებში、ეს იმიტომ ხდება, რომ დავიწყე ისეთი რამის დანახვა, რაც არსებით მიზნებს გულისხმობს.。

ნახატების სამყარო ღრმაა。სამყარო, რომლის დახატვა შესაძლებელია უბრალოდ პროფესიონალური ტექნიკით, მხოლოდ მისი ნაწილია.、სანამ ეს სახალისოა, კარგია、ჰედონისტური? სამყაროც მისი ნაწილია.。ნებისმიერ შემთხვევაში、რასაც ჩვენ ვაკეთებთ、დიდი、მხოლოდ ღრმა სამყაროს ნაწილი、მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი რამ უცნობია、საოცრად სწორედ მეზობლად、ძირს ვერ ხედავს、ღრმა კლდესავით ფართოდ გახსნილი შესასვლელი დავინახე.、ახლა თითქოს ქარია。მე მესმის სურათი、ეს არ ნიშნავს, რომ კრიტიკოსების და მწერლების განმარტებები სიტყვებით შეიძლება გავიგოთ.、სინამდვილეში ასე、ჩემთვის უფრო მეტს ნიშნავს, რომ კანზე მხატვრის სუნთქვას ვგრძნობ.。და、მათი სურათები、ნელ-ნელა მოვახერხე ასეთი რაღაცების ჩურჩული.、კიდევ უფრო ბედნიერია ჩემთვის。

ოჰ、სექტემბერი

「Apple-3colors」（未完） 2020

「ああ五月」「ああ、皐月」とかいう詩や歌をどこかで目にした覚えがあるが、それは五月（皐月）の時候の美しさや、それに重なる快活な情感への賛歌だと記憶している。

"აჰ、九月」は「ああ、もう九月になってしまった（しかももう半ば近い）」（それなのに、何にもしていない）という、自責の「ああ」だ。ოჰ。コロナのせい、暑さのせい、隣家の犬がうるさいせいだ。

やらなくてはならないことを一寸先に伸ばすごとに、心が１ミリずつ縮んでくるような気がする。寿命のローソクが確実に短くなるというのに、また隣家の犬が吠える。いったい、なんだってあの犬はあんなに吠えるのか、隣家の人々は全員耳が遠いのだろうか、それとも耳栓をしながら私に向かって吠えさせてでもいるのだろうか。გარდა ამისა、なんだって九月だというのに、こうクソ暑いのか。私の家に、誰かが嫌がらせにこっそり熱風を送り込んででもいるのだろうか。

私だけが「ナマケモノ」ではないはずだ、ალბათ。きっと同類はいるはずだ。隣家の犬や猫やふくろうやミミズの声に悩まされて、なーんにもできない人もいるはずだ。მაგრამ、そういう人は私には見えない。我が家では、全員が死体のようにゴロゴロ床に転がっているというのに、窓から見える人たちはこの暑さの中を、普段と変わらない速さでさっさと歩き、常に何らかのお仕事をしているように見える。しかも涼しげ。რაღაც、特別な飲み物でもあり、それを私が知らないだけなのだろうか。ოჰ、苦月。十月は目の前。心がぐんぐん縮む。მიუხედავად ამისა、私の身体はなぜか仕事に向かうことを拒否している。