თვე: ნოემბერი 2018

მე მივიღე ელ.წერილი კოლეჯის თანაკლასელისგან.。გამოფენის სანახავად მივდივარ.、ამას ეძახიან。რატომღაც უცებ ვგრძნობ თავს დაბნეულს.。"საშიში、უფრო წესიერი სურათი უნდა გამოვიტანო“.。მაგრამ、ერთ-ერთი გამოფენა ზეგ იწყება.、უკვე გავიტანე გასაყიდად、მეორე იწყება მომავალ ორშაბათს.。რაც არ უნდა დაკავებული ვიყო, უკვე გვიანია。

თუ დაფიქრდებით、სტუდენტობიდან ვხატავდი.、ჩემს მეგობრებს თითქმის არასდროს ვუჩვენებდი。არასოდეს დაიმალო、ისე არ იყო, რომ ფარულად ვხატავდი.、მე ვფიქრობ, რომ ამაზე უბრალოდ არ იყო საუბარი.。დამთავრება、სამუშაოს პოვნა、და ჩემს ბევრ კლასელს აქვს გარკვეული სტატუსი და სტატუსი.、დავიწყე პენსიაზე გასვლა მას შემდეგ, რაც შევქმენი აქტივები, რომელთა დატოვება შემეძლო.、ჯერ კიდევ არ მაქვს სამსახური (არ შემიძლია)、არავითარი პოზიცია、რას აკეთებენ ეს იდიოტები, რომელთა ქონებაც დასაქმების პირველ წელს ნაკლებია?、40რამდენად არის ნახატები, რომელთა დახატვასაც ვაგრძელებდი ერთი მეხსიერებით გონებაში წელიწადზე მეტი?、იქნებ ის ზრუნავს ჩემზე.、მე ვფიქრობ。

აუცილებლად、სამუშაოს არ შოვნა、სამხატვრო სკოლაშიც არ დავდიოდი.、მხოლოდ იმიტომ რომ მიყვარხარ、40უცნაურად მიმაჩნია 20 წელზე მეტი ცხოვრება.。მეც მომწონს ის, რაც ალბათ უსარგებლოა.、ცუდი არ არის მსოფლიოში რამდენიმე ადამიანი გყავდეს、ეს ალბათ იმიტომ, რომ საზოგადოებამ მიიღო ეს.。იმიტომ რომ ნამდვილად არ ვცდილობდი.、მე შემიძლია მხოლოდ ვიფიქრო, რომ ეს კიდევ უფრო ასეა.。მაგ შემთხვევაში、იქნებ ახლა ამაზე არ ინერვიულოთ、იფიქრე ისე, რომ თქვენთვის მოსახერხებელია。ეს არის 40 წლის შედეგი、ამას ამაყად ვერ ვიტყვი、მე არ ვიპარავ ხალხის ნივთებს და არ ვაჩვენებ მათ.、-ესე იგი, - ვცდილობ ვთქვა დაბალი ხმით, რომელიც არ ისმის.。