1ヶ月があっと言う間もなく過ぎる。光陰矢の如し。
機器やシステムの進歩に追いつけないぶん、自分が取り残され、原始人より、もっと昔の人になった気分になる。მაგრამ、全てにおいて常に最先端にいることなど不可能なことも間違いない。そんなこと、望むこと自体無駄だ。
いま最先端にいる人も、わずか数時間後にはすでに最先端にはいないかも知れない。そういう世界の中で、たかだか残り数年〜数十年の人生をどう「消費」するか。考える時間も、瞬く間に消えていく。
誰も時間に追いつけない
თვე: მაისი 2017
花がいっぱいだ
花を殆ど描いていない。数が多すぎるし、かたちどうしもくっついて、მე ნამდვილად არ მესმის。ましてや花びらを描き分けるなど最初から無理。
თუ დაფიქრდებით、別に花を描きたいわけでもなかった。強いて言えば、花の「華やかさ」を描きたいのだったかも知れない。მაგ შემთხვევაში、これでいいのかな、მე ვფიქრობ。
鞍馬天狗が運転中
გუშინ სახლში რომ მივედი、მაცივარი სატვირთო მანქანა პირდაპირ ჩემს წინ შემობრუნდა.。რა არის მძღოლის სავარძელში?、"კურამა თენგუ"。უთანხმოება、ის შეიძლება იყო „საიდუმლო მახვილი“, რადგან ეცვა თეთრი კაპიუშონი და თეთრი ტანსაცმელი.。
რადგან მანქანამ გაიარა、მანქანის ძარაზე არის კომპანიის სახელი?、პროდუქტის სახელი დაწერილი იქნებოდა、არ მახსოვს (ალბათ გიოზაა)、)。არაში კანჯურის თეთრი ნიღაბი, რომელიც ბავშვობაში ვნახე.、ცხენის ნაცვლად მაცივარი სატვირთო მანქანის მართვა、ეს უნდა იყოს იმის გამო, რომ შოკი მოულოდნელად გადაიტანეს დროში ჩემს თვალწინ.。
სამწუხარო იყო, რომ მენატრებოდა ზურგზე მახვილის დანახვა.、მიზეზი, რის გამოც მაშინვე არ მიფიქრია ამ მანქანის თვალყურის დევნება იყო ის, რომ、უზომოდ სევდიანი。ფოტო、მემორანდუმის ქაღალდზე, რომელიც იმ დროს იყო დაფაზე.、ჯადოსნური კალმით გადაღებული შენიშვნები。